Δευτέρα 25 Δεκεμβρίου 2017

Κυριακή 27 Αυγούστου 2017

Αρχαία τραγωδία (Αντιγόνη Σοφοκλέους) στον Αρχαίο Κλείτορα

Η πιο σημαντική εκδήλωση που έλαβε χώρα στην επαρχία Καλαβρύτων ήταν την Κυριακή 13 Αυγούστου 2017 στις 20:30 στον χώρο του θεάτρου του Αρχαίου Κλείτορα. 
Ο θεατρικός οργανισμός ΕΚΣΤΑΝ, παρουσίασε την τραγωδία ΑΝΤΙΓΟΝΗ του Σοφοκλή στα αρχαία ελληνικά, με υπέρτιτλους στα νέα ελληνικά, σε σκηνοθεσία του συμπατριώτη, Καλαβρυτινού, Γιάννη Σταματίου. Μουσική γραμμένη πάνω σε αρχαίους δρόμους και ζωντανά επί της σκηνής (αρχαία ελληνική λύρα). 

Συντελεστές της παράστασης
Στο ρόλο της «Αντιγόνης» η Μαρίτα Βλασσοπούλου.
Η σκηνοθεσία είναι του Γιάννη Σταματίου.
Βοηθός σκηνοθέτη: Ελένη Καταλιακού.
Σκηνικά – Κοστούμια: Μπέτυ Λυρίτη.
Μουσική: Χρίστος Θεσσαλονικεύς.
Φωτισμοί: Παναγιώτης Μαζαράκης.
Έπαιξαν οι ηθοποιοί: Χ. Μωρογιάννη, Γ. Σταματίου, Γ. Φώσκολος, Μ. Τσαμαντιώτης, Κ. Λάσκος, Π. Ξανθόπουλος & Β. Κυριακού.
Χορός:
Κορυφαίοι: Γ. Γιούλης & Γ. Τριανταφυλλόπουλος.
Μέλη: Α. Σταθογιαννόπουλος, Μ. Τσαμαντώνης, Κ. Λάσκος & Χ. Θεσσαλονικεύς.



Κυριακή 12 Φεβρουαρίου 2017

Άγιος Χαράλαμπος. Πολιούχος και στολίδι της Δάφνης.

Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου μια εικόνα είναι χαραγμένη στη μνήμη μου. Μια εικόνα που με συνόδευε σε όλες τις στιγμές της ζωής μου. Είτε ήμουν στο μπαλκόνι του σπιτιού μου, είτε στο παράθυρο του δωματίου μου ο ιερός ναός του Αγίου Χαραλάμπους. Ο  Άγιος προστάτης. Αγέρωχος, μεγαλοπρεπής, πετρόκτιστος, κρυμμένος πίσω από τα αιωνόβια πεύκα της αυλής του. Βασιλική με τρούλο που σε ένα χρόνο κλείνει 200 χρόνια ζωής.
Ήταν πριν δύο αιώνες, όταν οι κάτοικοι κυνηγημένοι από την πανώλη που έπεσε στο χωριό, ανέβηκαν ψηλά στα βουνά για να γλιτώσουν από το κακό και παρακάλεσαν τον Άγιο να τους σώσει. Το 1818, όταν σχεδόν τελείωσε το μεγάλο κύμα της επιδημίας στην Πελοπόννησο, όσοι επέζησαν κατέβηκαν πάλι στα σπίτια τους και έχτισαν το πρώτο μικρό εκκλησάκι εκπληρώνοντας την υπόσχεσή τους. Λίγα χρόνια αργότερα, τον Ιούλιο του 1848 χτίζεται ένα μεγαλύτερο εκκλησάκι, του οποίου η κεντρική πόρτα ήταν η σημερινή εξωτερική πόρτα του ιερού.
Έκτοτε ο ναός ξεκινάει την πορεία του στο χρόνο και στην ιστορία. Λειτουργεί σαν ξωκλήσι και ανοίγει μόνο ανήμερα στην εορτή του.
Το 1900 γίνεται μεγάλος ενοριακός ναός και παίρνει άλλη μορφή. Χτίζεται μεγάλος μαντρότοιχος στο προαύλιο, από λαγκαδινούς μαστόρους και αργότερα το 1926 το μεγάλο καμπαναριό στην κεντρική είσοδο, δωρεά της οικογένειας του ιερέα τότε της Αγίας Τριάδος Πάικου Μπουσιούτη. Φυτεύονται πεύκα στον προαύλιο χώρο και ξεκινάει η λειτουργία του ως πολιούχος της Δάφνης.
Πρώτος εφημέριος ο Ιωάννης Σακκελαρίου (Παπαγιάννης) που διετέλεσε αυτό το ιερό καθήκον από το 1908 έως το 1960.
Στο μεγάλο πλακόστρωτο προαύλιο, περπατούν γενιές και γενιές. Γίνονται γλέντια και χοροί. Στην ονομαστική εορτή του Αγίου, τις απόκριες, της Αναλήψεως καθώς κατεβαίνουν από το μοναστήρι, σε γάμους, σε βαπτίσεις, ακόμα και όταν ετοιμάζονταν οι νέοι και οι νέες να φύγουν μετανάστες για την Αμερική και την Αυστραλία, εκεί μαζεύονταν την προηγούμενη μέρα για να αποχαιρετιστούν.
Δέκα χρόνια αργότερα, λαμβάνει χώρα ένα άλλο μεγαλοπρεπές γεγονός. Ολοκληρώνεται το τέμπλο του ναού με την τοποθέτηση των έξι εικόνων που έρχονται από μακριά. Ο πολιούχος Άγιος, η Παναγιά η Βρεφοκρατούσα, ο Υιός του Θεού, ο Ιωάννης ο Βαπτιστής, οι Άγιοι Θεόδωροι και οι Τρεις Ιεράρχες έρχονται απευθείας από την Κωνσταντινούπολη. Ο αγιογράφος από την Βασιλεύουσα, βάζει όλη του την τέχνη και οι ιερές εικόνες φτάνουν στην Δάφνη μετά από ταξίδι μηνών. Τις περιμένει πλήθος λαού. Συγκεντρώνονται όλοι στον Άγιο Νικόλα, τις υποδέχονται και με επικεφαλής τους ιερείς, κάνουν περιφορά σε όλο το χωριό, πριν τις τοποθετήσουν στην τελική τους θέση. Εκεί που ακόμα και σήμερα, μετά από σχεδόν δύο αιώνες, στέκουν με πρόσωπα οικεία που εκπέμπουν αγάπη και ζεστασιά, συγκεντρώνοντας πάνω τους τα βλέμματα των πιστών, άλλοτε χαρούμενα, άλλοτε λυπημένα, πότε γεμάτα  ευγνωμοσύνη και πότε γεμάτα προσμονή και ελπίδες.
Ο ναός με τα χρόνια δέχτηκε αρκετές αλλαγές. Η φωτιά που έβαλαν οι Γερμανοί στο χωριό το 1943, δεν του προκάλεσε μεγάλες ζημιές. Αργότερα όμως κατέρρευσε ο τρούλος, οπότε άλλαξε όψη η σκεπή.
Στα χρόνια που ακολούθησαν, προστέθηκε ο πρόναος, ενώ αφαιρέθηκε μέρος από τα πεύκα του προαυλίου.
Στέκει όμως πάντα εκεί, πιστός στο καθήκον του. Να προστατεύει τους πιστούς του και το χωριό του.
Τα τελευταία χρόνια, έγινε μια πλήρης ανακαίνιση. Αμμοβολή στον εξωτερικό τοίχο, παράθυρα, σκεπή. Προστέθηκαν καινούριες αγιογραφίες, δωρεές ενοριτών. Τόσο το συμβούλιο της εκκλησίας, όσο και ο εφημέριος πατέρας Νικόλαος Σωτηρόπουλος, κάνουν μια αξιέπαινη προσπάθεια να μείνει ο ναός άθικτος στο χρόνο και η ενορία ενεργή.
Σε αυτό βέβαια συμβάλλουν και οι κάτοικοι του απάνω χωριού, που τα τελευταία χρόνια αυξάνονται και γεμίζουν τις γειτονιές και το προαύλιο του ναού  με φωνές μικρών παιδιών.
Φέτος η γιορτή λαμπρή όπως πάντα. Την παραμονή εψάλει πανηγυρικός εσπερινός, παρουσία του Δημάρχου Καλαβρύτων κ. Γ. Λαζουρά, του Δημοτικού Συμβούλου κ. Γ. Σπηλιόπουλου, πολλών ιερέων από τις γύρω εκκλησίες, αλλά και πλήθος κόσμου, των απανταχού ενοριτών του Αγίου Χαραλάμπους, που έρχονται κάθε χρόνο όσο μακριά κι αν βρίσκονται, να ζητήσουν την ευλογία του προστάτη Αγίου τους.
Και του χρόνου.
Γεωργία Κουτσιουρή δημοσιογράφος
Πηγή: http://www.kalavrytanet.com

Κυριακή 5 Φεβρουαρίου 2017

Κυριακή 05/02/2017, στιγμές από το χορό του συλλόγου Πεύκου Καλαβρύτων

Επιτυχημένη ήταν η επιλογή του συλλόγου Πεύκου Καλαβρύτων να πραγματοποιήσει την ετήσια εκδήλωση το μεσημέρι της Κυριακής 05/02/2017, στο κέντρο διασκέδασης "Αλεπού" στην Πετρούπολη. Ο μικρός και ζεστός χώρος του κέντρου γέμισε από νωρίς από τους συμπατριώτες που μπόρεσαν και τίμησαν με την παρουσία τους, το κάλεσμα που έγινε, από το προεδρείο. Ο χορός και το κέφι ξεκίνησε προτού καλά-καλά τελειώσει το σερβίρισμα. Το προσωπικό του καταστήματος πρόθυμο και ευγενικό. Η  ζωντανή ορχήστρα αξιοπρεπής, ανταποκρινόταν στις μουσικές επιθυμίες των παρευρισκομένων, κάνοντάς τους να χαίρονται τις όμορφες στιγμές. Χωρίς περιττά λόγια ο χαιρετισμός του προέδρου άφησε χώρο και χρόνο στη διασκέδαση. Ευχόμαστε πάντα τέτοιες ευχάριστες στιγμές και συνάμα προσπάθεια από όλους τους συμπατριώτες για συμμετοχή και επικοινωνία ώστε να μην αρκεστούμε μόνο στον ετήσιο χορό, αλλά σε περαιτέρω δραστηριότητες που θα μας κρατάνε ζωντανή τη μνήμη του μικρού χωριού, σε εμάς τους ίδιους που μεγαλώσαμε εκεί, αλλά κυρίως στις νεότερες γενιές.

Να είμαστε καλά και του χρόνου περισσότεροι.
τ.τ.


Σάββατο 4 Φεβρουαρίου 2017

Νάντια Κοντογεώργη: Από τα Καλάβρυτα, στο «Άνω Παρτάλι» και τώρα στη «Μουρμούρα»

Συνεχίζει τις επιτυχημένες επιλογές της η Νάντια Κοντογεώργη, η αγαπημένη ηθοποιός η οποία κατάγεται από τα Καλάβρυτα και που οι περισσότεροι την γνωρίσαμε μέσα από την τηλεοπτική σειρά «Άνω Παρτάλι», ως Βίβιαν.
Τώρα, σύμφωνα με δημοσίευμα του enikos.gr, η Νάντια Κοντογεώργη θα εμφανιστεί σε άλλη μία αγαπημένη σειρά, στο «Μην αρχίζεις τη μουρμούρα», ως ζευγάρι με τον Γιώργο Χρυσοστόμου.
Όπως αναφέρεται: «Ακούστηκαν και γράφτηκαν πολλά για το ποιοι θα… χτυπήσουν στο «Μην αρχίζεις τη μουρμούρα» τη νέα σεζόν και ανάμεσα στα… σενάρια ήταν κι ότι επιστρέφουν σε αυτή Βλάχος και Τριανταφυλλίδου. Οι έγκυρες πηγές μου όμως λένε, πως ως νέο ζευγάρι στην επιτυχημένη σειρά του Alpha θα δούμε τους εξαιρετικούς Νάντια Κοντογεώργη – Γιώργο Χρυσοστόμου. Οι δύο ηθοποιοί που βλέπουν τις μετοχές τους να… χτυπάνε κόκκινο στο σανίδι και έχουν κερδίσει χώρο και στην τηλεόραση «έκλεισαν» με χαρά να μπουν στην εν λόγω δοκιμασμένη σειρά!  Όποιου κι αν ήταν η ιδέα, ήταν εξαιρετική!»
phgh patranews

Πέμπτη 5 Ιανουαρίου 2017

Μερικές χρήσιμες πληροφορίες για τον Αγιασμό των Θεοφανείων

Πρωτ. Γεώργιος Δορμπαράκης
1. ῾Ο ἁγιασμός τῶν Θεοφανείων λέγεται μεγάλος ἁγιασμός γιά νά διακρίνεται ἀπό τόν μικρό ἁγιασμό. ῾Ο μικρός ἁγιασμός (πού εἶναι ἄγνωστος ὁ χρόνος εἰσαγωγῆς του στήν ᾽Εκκλησία,  ὁπωσδήποτε ὅμως πρό τοῦ 8ου μ. Χ. αἰώνα) τελεῖται κάθε πρώτη τοῦ μηνός στούς ῾Ιερούς Ναούς, ὅπως καί στούς οἴκους τῶν χριστιανῶν, ἀλλά καί ὁποιαδήποτε ἄλλη στιγμή, ὅταν ζητηθεῖ κάτι τέτοιο. ῾Ο μεγάλος ὅμως ἁγιασμός (ὁ ὁποῖος εἶναι γνωστός ἤδη ἀπό τόν 5ο μ.Χ. καί ξεκίνησε ὡς ἁγιασμός τῶν ὑδάτων σέ ἀνάμνηση τῆς Βαπτίσεως τοῦ Κυρίου στήν παννυχίδα πού τελεῖτο ἀπό τήν παραμονή τῆς ἑορτῆς, προκειμένου νά βαπτιστοῦν στή συνέχεια οἱ κατηχούμενοι ὥστε νά μετάσχουν στή θεία Κοινωνία, ἐξ οὗ καί τό ῾ὅσοι εἰς Χριστόν ἐβαπτίσθητε᾽ στή θέση τοῦ τρισαγίου) τελεῖται μόνο δύο φορές τόν χρόνο: τήν παραμονή τῶν Θεοφανείων καί ἀνήμερα τῆς ἑορτῆς. ῾Η δεύτερη φορά τελέσεως τοῦ ἁγιασμοῦ προῆλθε ἀπό λόγους πρακτικούς: ὄχι μόνο οἱ κατηχούμενοι, ἀλλά καί οἱ ἤδη βαπτισμένοι ἔπαιρναν τό ἁγιασμένο ὕδωρ ῾εἰς ἴασιν ψυχῆς καί σώματος᾽. Καί τις δύο φορές εἶναι εὐνόητο ὅτι τελεῖται ἀκριβῶς ἡ ἴδια ἀκολουθία.
2. ῾Η διαφορά μεταξύ τῶν δύο ἁγιασμῶν – πέρα τῆς χρονικῆς στιγμῆς πού τελεῖτο ὁ καθένας καί πέρα τοῦ χαρακτήρα πού εἶχε – βρίσκεται στήν ἔκτασή τους. ῾Ο μικρός ἁγιασμός περιέχει λιγότερα λόγια ἀπό τόν μεγάλο καί αὐτό κυρίως δηλώνεται μέ τήν ὀνομασία τους. ῾Η παροχή ὅμως ἁγιασμοῦ εἶναι ἡ ἴδια. Δέν παρέχει ἄλλη χάρη ὁ μεγάλος ἁγιασμός καί ἄλλη ὁ μικρός. Καί τοῦτο γιατί καί οἱ δύο τό ἴδιο ἅγιο Πνεῦμα ἐπικαλοῦνται καί τήν ἴδια χάρη τοῦ ᾽Ιορδάνη ποταμοῦ λόγω τῆς ἐμβάπτισης σ᾽ αὐτόν τοῦ ᾽Ιησοῦ Χριστοῦ διά τοῦ Σταυροῦ Του συνεχίζουν καί διαιωνίζουν. Συμβαίνει ἴσως κάτι παρόμοιο μέ τόν χαρακτηρισμό τῶν προφητῶν τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης ὡς μεγάλων καί μικρῶν. ῾Η διαφορά μεταξύ τους δέν βρίσκεται στή σπουδαιότητα τῶν προφητειῶν τους, ἀλλά στό πλῆθος τῶν σελίδων πού μᾶς ἔχουν ἀφήσει.
3. ᾽Ο ἁγιασμός εἴτε μεγάλος εἴτε μικρός δέν τίθεται στήν ἴδια θέση μέ τή Θεία Κοινωνία. Εἶναι μεγάλος λάθος αὐτό πού λένε ὁρισμένοι χριστιανοί ὅτι μποροῦν νά ἀντικαταστήσουν τή Θεία Κοινωνία μέ τόν ἁγιασμό (μόνο σ᾽ αὐτούς πού δέν τούς ἐπιτρέπεται ἡ Θεία Κοινωνία γιά διαφόρους πνευματικούς λόγους ὑπάρχει ὡς συγκατάβαση ἀπό τόν πνευματικό ἡ λήψη τοῦ ἁγιασμοῦ). Στή Θεία Κοινωνία πού εἶναι τό κατεξοχήν μυστήριο στό ὁποῖο φανερώνεται ἡ ᾽Εκκλησία, ἔχουμε τόν ἴδιο τόν Κύριο ὑπό τά εἴδη τοῦ ἄρτου καί τοῦ οἴνου, γι᾽ αὐτό καί ἡ χάρη πού παρέχει εἶναι δραστική, δηλαδή ἐπιδρᾶ στόν κοινωνοῦντα εἴτε εἶναι σωστά προετοιμασμένος εἴτε ὄχι. ᾽Επιδρᾶ θετικά σ᾽ αὐτόν πού εἶναι σωστά προετοιμασμένος, δηλαδή τόν κάνει καλύτερο καί τόν ἁγιάζει, ἐνῶ ἐπιδρᾶ ἀρνητικά σ᾽ αὐτόν πού προσέρχεται μέ ἀμετανοησία καί χωρίς ἐπίγνωση, δηλαδή τόν κάνει χειρότερο καί πιό σκοτεινιασμένο στόν νοῦ. Στόν ἁγιασμό ὅμως ἔχουμε ὄχι ἕνα μυστήριο, ἀλλά μία ἁγιαστική λεγόμενη πράξη, πού σημαίνει ὅτι παρέχεται μέν ἡ χάρη τοῦ Θεοῦ, ἀλλά ὄχι μέ τόν δραστικό τρόπο πού δρᾶ ἕνα μυστήριο. Γι᾽ αὐτό καί ἐνῶ ἡ Θεία Κοινωνία εἶναι ὑποχρεωτική καί ἀπαραίτητη στόν πιστό πρός σωτηρία, δέν συμβαίνει τό ἴδιο μέ τόν ἁγιασμό. Δέν εἶναι τυχαῖο ἄλλωστε ἐπ᾽ αὐτοῦ ὅτι μετά τή Θεία Κοινωνία ὑπάρχει ὡς πρακτική εἴτε ἡ λήψη τοῦ ἁγιασμοῦ εἴτε ἡ λήψη τοῦ ἀντιδώρου. Στό ῞Αγιον ῎Ορος μάλιστα ἔχουμε μάθει ὅτι ἐνῶ φαίνεται ὅτι πρέπει νά προηγηθεῖ ὁ ἁγιασμός, προηγεῖται τό ἀντίδωρο καί ἀκολουθεῖ ὁ ἁγιασμός, γιατί αὐτό διευκολύνει τήν ἴδια τήν πράξη.
4. ῾Ο ἁγιασμός μπορεῖ νά κρατηθεῖ στό σπίτι ὅλον τόν χρόνο ὡς μέσο ἁγιασμοῦ τῶν πιστῶν. ῾Η ἀντίληψη ὅτι δέν κρατεῖται μᾶλλον προῆλθε ἀπό αὐτό πού συμβαίνει μέ τή Θεία Κοινωνία, ἡ ὁποία πρέπει νά καταλυθεῖ τήν ἴδια ἡμέρα. Γιά νά καταλάβει κανείς τό ἐσφαλμένο τῆς ἀντίληψης αὐτῆς δέν ἔχει παρά νά σκεφτεῖ ὅτι στούς πρώτους χριστιανικούς αἰῶνες οἱ χριστιανοί πού συνήθιζαν νά κοινωνοῦν κάθε ἡμέρα καί γιά διαφόρους λόγους δέν μποροῦσαν νά ἔρχονται στή Θεία Λειτουργία εἶχαν τήν ἄδεια ἀπό τήν ᾽Εκκλησία νά ἔχουν τή Θεία Κοινωνία στό σπίτι τους γιά τήν καθημερινή μετάληψή τους. Εἶναι αὐτονόητο ὅμως ὅτι ὁ χριστιανός πού κρατεῖ τόν ἁγιασμό στό σπίτι θά πρέπει νά προσέχει ὥστε ἡ ζωή του νά εἶναι πράγματι χριστιανική. Σπίτι πού ἀκούγονται βλασφημίες καί ὕβρεις, πού δέν γίνεται προσευχή, πού δέν ὑπάρχει ἐπίγνωση ὅτι ὡς χριστιανοί εἴμαστε μέλη Χριστοῦ, πού μ᾽ ἕναν λόγο τό σπίτι δέν εἶναι ῾λειτουργημένο καί λιβανισμένο᾽, εἶναι ἀνάξιο νά ἔχει ὄχι ἁγιασμό ἀλλά οὔτε κἄν εἰκόνα. ῎Αν ὅμως δέν συμβαίνει τό παραπάνω, τότε καί κρατᾶμε τόν ἁγιασμό καί τόν χρησιμοποιοῦμε πρός μετάληψη, μετά ἀπό προσευχή βεβαίως καί μετάνοια, ἰδίως σέ δύσκολες καί κρίσιμες στιγμές τῆς ζωῆς μας.
5. Μέ βάση τά παραπάνω συνειδητοποιοῦμε καί τό ἑξῆς: ἄν δέν ἔλθει ὁ ἱερέας γιά διαφόρους λόγους γιά νά ἁγιάσει τό σπίτι μας – ἰδίως σέ πολυκατοικίες πού μερικές φορές μάλιστα δέν ἔχει καί ἀσανσέρ – τότε μποροῦν οἱ πιστοί μέ τόν ἁγιασμό πού παίρνουν ἀπό τόν ἱερό Ναό νά ἁγιάσουν τό σπίτι. Μή ξεχνᾶμε ἄλλωστε ὅτι κατά τήν πίστη μας ὅλοι οἱ βαπτισμένοι στό ὄνομα τοῦ Τριαδικοῦ Θεοῦ ἔχουν τή λεγόμενη γενική ἤ πνευματική ἱερωσύνη. ῾Ως ῾βασίλειον ἱεράτευμα᾽ λοιπόν μποροῦν νά προβαίνουν στόν ἁγιαστικό αὐτόν ραντισμό.
6. ῾Υπενθυμίζουμε τέλος ὅτι ὁ σωστός ἑορτασμός τῶν Θεοφανείων βρίσκεται στήν ἀπό νωρίς συμμετοχή μας στίς ἀκολουθίες  καί κυρίως στήν ἑτοιμασία μας νά κοινωνήσουμε τῶν ἀχράντων μυστηρίων. ῞Ολες οἱ ἑορτές ἄλλωστε τῆς ᾽Εκκλησίας μας γι᾽ αὐτό ὑπάρχουν καί γίνονται: νά μᾶς βοηθήσουν νά παίρνουμε μέσα μας τόν Χριστό και  ἔτσι νά ζοῦμε τή δική Του ζωή ὡς δική μας.
πηγή: http://synodoiporia.gr