Κυριακή 6 Οκτωβρίου 2013

Οι "Γιατροί του Κόσμου" στα Καλαβρυτοχώρια - Πως θα κλείσετε ραντεβού για Δωρεάν Εξερτάσεις

Ο Σύλλογος των απανταχού Νασιωτών σε συνεργασία με τον Δήμο Καλαβρύτων και τουςτοπικούς συλλόγους της περιοχής μας διοργανώνει ιατρική αποστολή των 
"Γιατρών του Κόσμου" 
στην περιοχή μας στις 18, 19 και 20 Οκτωβρίου 2013.

Οι εξετάσεις, θα είναι εντελώς δωρεάν και θα γίνονται στους εξεταστικούς χώρους του αγροτικού ιατρείου Δάφνης με την βοήθεια και συνεργασία του προσωπικού του. Παράλληλα εθελοντική ομάδα θα βοηθήσει στην μετακίνηση των συμπατριωτών προς και από το αγροτικό ιατρείο. 

Οι ειδικότητες των γιατρών που συμμετέχουν στην αποστολή είναι:Παθολόγος, Καρδιολόγος, Οφθαλμίατρος, Γυναικολόγος, Παιδίατρος, Δερματολόγος, Ψυχίατρος και Ορθοπεδικός.

Παρακαλούμε όσους από τους συμπατριώτες μας επιθυμούν να εξεταστούν σε μια η σε περισσότερες από τις παραπάνω ειδικότητες να επικοινωνήσουν με τον Κον Γιαννόπουλο Γιάννη στο τηλέφωνο6944 666061 για να κλείσουν ραντεβού, από Δευτέρα 7/10 έως και Τετάρτη 16/10 αφήνοντας και κάποιο τηλέφωνο επικοινωνίας. Αυτό θα βοηθήσει στην καλύτερη εξυπηρέτηση και την αποφυγή καθυστερήσεων χωρίς να σημαίνει ότι κάποιος που δεν έκλεισε ραντεβού δεν θα εξυπηρετηθεί. 

Συνιστούμε στους κατοίκους της ευρύτερης περιοχής μας, να εκμεταλλευτούν την ευκαιρία για εξετάσεις υγείας των ίδιων και των μελών των οικογενειών τους. 

Το ΔΣ του Συλλόγου των απανταχού Νασιωτών 

Φτιάχνω ζυμωτό ψωμί με προζύμι

Παρασκευή ζυμωτού ψωμιού και λειτουργιάς

Υλικά
8 κιλά σκληρό αλεύρι (κατά προτίμησης ολικής άλεσης ή μισό-μισό)
2 κιλά προζύμι
2 κουταλιές σούπας αλάτι
Νερό όσο πάρει

Προετοιμασία
Αποβραδίς βγάζουμε από το ψυγείο το προζύμι μας
Κοσκινίζουμε το αλεύρι ολικής αλέσεως


Παρασκευή
Το πρωί βάζουμε το αλεύρι μας σε μία σκάφη ή μεγάλη λεκάνη κάνουμε μια λακκούβα στη μέση και ρίχνουμε μέσα το προζύμι μας. Ζεσταίνουμε 4-5 κιλά νερό, το καλοκαίρι περίπου στους 40 βαθμούς κελσίου και το χειμώνα γύρω στους 50 γιατί κρυώνει γρηγορότερα (καλύτερα να έχουμε περισσότερο για να μην ξαναζεστάνουμε). Ρίχνουμε μέσα λίγο λίγο το νερό και αρχίζουμε το ζύμωμα. Αν χρειαστεί προσθέτουμε και άλλο νερό σιγά σιγά μέχρι να μπορούμε να ζυμώσουμε εύκολα το ζυμάρι μας χωρίς όμως να κολλάει στα χέρια μας. Το ζύμωμα γίνετε με γυμνά και καθαρά χέρια, αργά και σταθερά για 20 συνεχόμενα λεπτά της ώρας.

Αυτό είναι απαραίτητο γιατί έτσι απελευθερώνεται από το αλεύρι η γλουτένη, η ουσία που δίνει στη ζύμη την ελαστικότητα της. Το κυρίως ζύμωμα γίνετε με τις γροθιές μας, επειδή η ποσότητα της ζύμης είναι αρκετή. Ταυτόχρονα πρέπει να πλάθετε, να τεντώνει, να απλώνετε και να αναποδογυρίζει αρκετές φορές για να γίνει το ζυμάρι μας αφράτο και ομοιόμορφο. Αν δεν ζυμώσουμε καλά το ζυμάρι μας το ψωμί μας θα τρίβει και θα είναι δυσκολοχώνευτο.
Τελειώνοντας το ζύμωμα η ζύμη μας πρέπει να είναι αφράτη και να μην κολλάει φυσικά στα χέρια μας. Πριν φτιάξουμε τα καρβέλια μας δεν πρέπει να ξεχάσουμε να κρατήσουμε για να διατηρήσουμε στο ψυγείο μας, μια ποσότητα ζύμης για το επόμενό μας προζύμι.

Κόβουμε την ζύμη μας (αν έχει πετύχει θα κόβεται εύκολα και με ένα μαχαίρι) και ξανά ζυμώνουμε προσθέτοντας λίγο αλεύρι στα χέρια μας για να μην κολλάει, στο επιθυμητό μέγεθος που θέλουμε να φτιάξουμε τα καρβέλια μας, αναλόγως τα ταψιά μας.




Τοποθετούμε τα καρβέλια με τα ταψιά μας σε ζεστό μέρος γύρω στους 35 βαθμούς κελσίου, τα σκεπάζουμε για να διατηρήσουμε την θερμοκρασία σε αυτά τα επίπεδα και περιμένουμε περίπου δύο ώρες, ίσως και τρεις ειδικά το χειμώνα . Ένας εύκολος τρόπος για να διατηρήσουμε την θερμοκρασία και την υγρασία που θέλουμε είναι να βάλουμε ενδιάμεσα στα καρβέλια μας μια κατσαρόλα με ζεστό νερό και να τα σκεπάσουμε με κουβέρτες για να φουσκώσουν.

Το ψήσιμο
Προθερμάνουμε τον φούρνο μας στους 250 βαθμούς κελσίου και ψένουμε τα καρβέλια μας σε αυτούς τους βαθμούς για 20 λεπτά περίπου. Μετά χαμηλώνουμε στους 200 και συνεχίζουμε το ψήσιμο για περίπου άλλα 25 λεπτά.


Παρασκευή προζυμιού
Το προζύμι είναι τόσο απλό να γίνει. Δεν ξέρω γιατί πολλοί το θεωρούν πολύπλοκο και το φοβούνται. Το μόνο που χρειαζόμαστε είναι αλεύρι και νερό.
Εύκολο είπα, το παίρνω πίσω γιατί το καλό προζύμι πρέπει να είναι από σκληρό και καλύτερα φρέσκο αλεσμένο χωρίς χημικά πρόσθετα αλεύρι.

Ανακατεύουμε σε ένα δοχείο το αλεύρι μας με λίγο χλιαρό νερό. Ανακατεύουμε το μίγμα μας μέχρι να γίνει ένας σχετικά σφιχτός χυλός. Σκεπάζουμε το δοχείο μας και το αφήνουμε σε όσο πιο δυνατόν σταθερή θερμοκρασία (γύρω στους 20 βαθμούς Κελσίου). Την επόμενη μέρα προσθέτουμε λίγο αλεύρι και χλιαρό νερό και το ξανά ανακατεύουμε-ζυμώνουμε ώστε να δημιουργηθεί μια ζύμη σαν την προηγούμενη. Το ίδιο κάνουμε και την επόμενη τρίτη μέρα.
Την επόμενη μέρα πρέπει να αρχίσουν να σχηματίζονται φουσκάλες στην επιφάνεια της ζύμης μας και θα έχει ξινίσει και διπλασιαστεί σχεδόν σε όγκο.

Αποθήκευση και συντήρηση προζυμιού
Το προζύμι μας διατηρείτε σε κλειστό δοχείο στο ψυγείο μας, αφού του ρίξουμε λίγο λάδι, χωρίς να χαλάσει για περίπου ένα μήνα. Το μόνο που κάνουμε είναι να το βγάλουμε από το ψυγείο μερικές ώρες πριν το χρησιμοποιήσουμε και να το αφήσουμε να ενεργοποιηθεί (φουσκώσει) σε θερμοκρασία δωματίου.
Για νέο προζύμι πλέον, κρατάμε ένα κομμάτι από την ζύμη μας κάθε φορά που ζυμώνουμε ψωμί.

Περί αλευριού ψωμιού και προζυμιού συμβουλές από τον Αντώνη 12-04-2010

-Το καλύτερο ψωμί φτιάχνεται με αυτό το υποκίτρινο σκληρό αλεύρι.
-Τα αλεύρια του εμπορίου περιέχουν βελτιωτικά, γι’ αυτό και φουσκώνουν εύκολα.
-Όσοι χρησιμοποιείτε ξινή μαγιά (προζύμι) για το ψωμί και το ζυμάρι δεν φουσκώνει, αν αφαιρέσουμε τον παράγοντα θερμοκρασία του χώρου, αυτό συμβαίνει επειδή η ξινή μαγιά μας (το προζύμι) είναι «αδύνατη».

Εξηγούμαι:
1. Σε ένα μπωλάκι βάζουμε ένα κομμάτι ζυμάρι 250 γρ. που αγοράζουμε από το φούρνο της γειτονιάς.
2. Το μπωλάκι το τοποθετούμε σε ένα ντουλάπι της κουζίνας με σταθερή το δυνατόν θερμοκρασία (όχι κρύο αλλά ούτε πολλή ζέστη) και χωρίς υγρασία.
3. Το ζυμάρι αυτό θα φουσκώσει σιγά-σιγά και όταν τριπλασιασθεί περίπου σε όγκο, ( θα χρειασθούν τουλάχιστον 2 ημέρες), τότε μπορεί να χρησιμοποιηθεί.
4. Την παραμονή λοιπόν της ημέρας που θα φτιάξουμε ψωμί, σε ένα σκεύος χωρητικότητας 5 λίτρων περίπου, ρίχνουμε το προζύμι από το μπωλάκι αφού προηγουμένως αφαιρέσουμε την «κόρα» που έχει δημιουργηθεί από πάνω.
5. Προσθέτουμε ½ του κιλού από το αλεύρι μας, λίγο αλάτι και με χλιαρό νερό φτιάχνουμε ένα παχύρευστο χυλό.
6. Σκεπάζουμε το σκεύος και το τοποθετούμε σε ζεστό σχετικά μέρος (π.χ. κοντά σε σώμα του καλοριφέρ, σε μικρή απόσταση, όχι σε επαφή).
7. Σε αυτό το περιβάλλον, το περιεχόμενο του σκεύους θα φουσκώσει καταλαμβάνοντας όλο σχεδόν τον χώρο μετά από 8-10 ώρες.
8. Αυτό είναι πλήρης ξινή μαγιά (προζύμι) και με αυτό μπορούμε να ζυμώσουμε 5 κιλά αλεύρι φτιάχνοντας ψωμί με την υπόλοιπη διαδικασία.
9. Το ψωμί όταν ζυμωθεί, το κρατάμε σκεπασμένο κοντά στο σώμα του καλοριφέρ περίπου δύο ώρες, όταν η θερμοκρασία στον υπόλοιπο χώρο είναι περίπου 20 βαθμοί ή τρείς ώρες αν είναι 18. Κάτω από 18 θέλει ιδιαίτερη φροντίδα και προφύλαξη και «σχέσεις στοργής και αγάπης» με το καλοριφέρ ή με θερμάστρα.
10. Αν δεν έχουμε αποτέλεσμα (φούσκωμα και λεπτορωγμές στην επιφάνεια της φρατζόλας) ούτε σε 3 ώρες, ότι κατασκευάσαμε είναι σχετικά αποτυχημένο.

Απογοητευτήκατε; Μέγα λάθος!!! Παίρνετε την ή τις φρατζόλες που δεν φούσκωσαν, τις ενοποιείτε ζυμώνοντας ελαφρά και φτιάχνετε λαγάνες!!! Με ένα πιρούνι τρυπάτε τις λαγάνες σε όλη την επιφάνεια, τις ψήνετε και ενδεχόμενα δοκιμάζοντας ευλογείτε αντί να αναθεματίζετε την ώρα και την στιγμή που δεν φούσκωσε το ζυμάρι.
Πιστεύω να αντιληφθήκατε ότι οι λαγάνες φτιάχνονται από άζυμο ή με ελαχιστότατη μαγιά ζυμάρι (λειψό το λέμε οι παλιοί) και ότι λαγάνα φουσκωμένη και όχι λεπτή είναι αποτυχημένη επειδή το ζυμάρι φούσκωσε ενώ δεν έπρεπε.
Σκεφθείτε τώρα αναλογικά πόσο προζύμι χρησιμοποιείτε, πόσο «ώριμο» είναι και θα ανακαλύψετε τι φταίει και το ζυμάρι σας δεν φουσκώνει.
Τα πιο πάνω μεγέθη αφορούν το κίτρινο σκληρό αλεύρι. Για το μαλακό χρειάζεται λιγότερη ξινή μαγιά.
Συμπληρωματικά να προσθέσω και το εξής για να προλάβω τυχόν απορίες σας:
Εάν στο μπωλάκι μας το προζύμι τριπλασιασθεί περίπου και δεν έχουμε πρόγραμμα να φτιάξουμε ψωμί, το βάζουμε στην συντήρηση του ψυγείου όπου θα διατηρηθεί "υγιές" για μια ακόμη εβδομάδα. Ίσως και περισσότερο αλλά δεν εγγυώμαι.
Καλή επιτυχία!!!!

Το ψωμί και πως γίνετε το προζύμι-Του Διδύμου
Μερικοί βάζουν σόδα και φτιάχνουν ψωμί χωρίς προζύμι. Η σόδα το κάνει ψωμί πιο αφράτο και το κρέας το τρυφεραίνει. Άλλοι κάνουν ψωμί χωρίς προζύμι με τον εξής τρόπο. Μια ημέρα πριν βάζουν σταφύλια μέσα σε νερό και την άλλη μέρα όσα σταθούν από επάνω τα βγάζουν και τα στύβουν και το ζουμί τους το χρησιμοποιούν αντί για προζύμι και φτιάχνουν ψωμί πολύ καλό και νοστιμότατο.

Αν θέλουμε να έχουμε όλο το χρόνο προζύμι, όταν βράσει ο μούστος μέσα στα πιθάρια, παίρνουμε τον αφρό που βγαίνει από επάνω και τον ζυμώνουμε με αλεύρι από κεχρί και αφού γίνει μια μάζα το ξεραίνουμε στον ήλιο και το βάζουμε σε μέρος που να έχει υγρασία. Από αυτό παίρνουμε όσο μας χρειάζεται και το χρησιμοποιούμε για προζύμι. Το ψωμί που γίνεται χωρίς προζύμι είναι διεγερτικό. Ο Φλωρεντίνος λέει ότι το ψωμί που ψήνεται στην γάστρα όταν είναι πολύ φτενό και το ξεραίνουμε στον ήλιο, είναι πολύ ευκολοχώνευτο. Όταν δε είναι ψημένο στον φούρνο είναι πιο δυσκολοχώνευτο.

Πηγή: Γεωπονικά-Κασσιανού Βάσσου

Φτιάχνω οικολογικό εντομοκτόνο για προστασία φυτών

Οικολογικά εντομοκτόνα για καταπολέμηση, έλεγχο εντόμων και φυτοπροστασία
Τα σπρέι λαδιού δουλεύουν πνίγοντας τα έντομα όταν έρθουν σε επαφή μαζί τους. Όταν προσθέσουμε και άλλα συστατικά αποτρέπουν διάφορες ασθένειες μυκήτων. Να θυμάστε ότι τα σπρέι μπορούν να σκοτώσουν και τα ωφέλιμα έντομα γι αυτό να ψεκάζεται όταν είστε σίγουροι ότι υπάρχουν τα βλαβερά. Πάντα να ψεκάζεται δοκιμαστικά μερικά φύλλα και να ελέγχεται μετά από 1-2 μέρες για κάψιμο των φύλλων. Αν δεν υπάρχει κάψιμο συνεχίστε τον ψεκασμό σε όλο το φυτό. Τα εντομοκτόνα όπως τα βοτανικά και τα οικιακά σπρέι από σαπούνια και λάδια δεν θα πρέπει να εφαρμόζονται κάτω από οποιαδήποτε από τις ακόλουθες καταστάσεις:

■ Στην βροχή
■ Όταν φυσάει
■ Σε έντονη ηλιοφάνεια
■ Στην μέση ζέστων, ξηρών ημερών
■ Όταν αναμιγνύεται με μη συμβατά υλικά
■ Σε ανοιχτά λουλούδια, όταν είναι παρούσες οι μέλισσες
■ Όταν το φυτό υποφέρει από υγρασία (υπερβολική ή πολύ λίγη)
■ Όταν το φύλλο είναι υγρό με δροσιά

Βασικό σπρέι σαπουνιού
1 κουταλάκι γλυκού βιοδιασπώμενο υγρό πιάτων ή 4 κουταλάκια γλυκού τριμμένο πράσινο σαπούνι σε 1 κιλό ζεστό νερό.
2 κουταλάκια γλυκού οινόπνευμα.
Ανακατέψτε καλά και ψεκάστε. Επαναλάβετε κάθε εβδομάδα όταν χρειαστεί.
Είναι κυρίως δραστικό στα έντομα με μαλακό κέλυφος όπως τα ακάρεα, οι θρύπες, οι αφίδες (μελίγκρες), αλευρώδη και λευκές μύγες. Το σαπούνι εισχωρεί στην μεμβράνη του σώματος και κάνει το έντομο να ξεραθεί.

Σπρέι λεμονιού
Καθαρίστε τη φλούδα από ένα μεγάλο λεμόνι και βράστε τη για 10 λεπτά. Κρυώστετο και ψεκάστε με αυτό. Η Limonene είναι η δραστική ουσία.

Σπρέι αλευριού
2-4 κουτάλια σούπας αλεύρι σε 1 κιλό ζεστό νερό.
1 κουταλάκι γλυκού βιοδιασπώμενο υγρό πιάτων ή τριμμένο πράσινο σαπούνι.
Ανακατέψτε καλά και ψεκάστε. Επαναλάβετε όταν χρειαστεί.
Η σκόνη του αλευριού γίνεται μια κολλώδες ουσία, που δουλεύει σαν μια κολλώδες παγίδα για τα έντομα ή το έντομο την τρώει και ενεργεί στα πεπτικά τους μέρη.

Σπρέι κρεμυδιού
Στην παραδοσιακή γεωργία, χρησιμοποιείται ως ενισχυτικό της άμυνας των φυτών, ως μυκητοκτόνο και ως εντομοκτόνο, ιδιαίτερα εναντίον αφίδων και ακαρέων. Χρησιμοποιούνται 350 γρ. ψιλοκομμένων βολβών σε 10 λίτρα νερό όπου παραμένουν για 24 ώρες, το μίγμα μετά βράζεται σε χαμηλή φωτιά για 20 έως 30 λεπτά, φιλτράρεται και με αυτό ψεκάζονται τα φυτά που έχουν πρόβλημα.

Απωθητικά σπρέι
Γενικής χρήσης σπρέι σκόρδου-καυτής πιπεριάς.
6 σκελίδες σκόρδου
1 κρεμμύδι
1-2 κουτάλια σούπας τριμμένης κόκκινης καυτής πιπεριάς
1 κουταλάκι γλυκού βιοδιασπώμενο υγρό πιάτων ή τριμμένο πράσινο σαπούνι
1 κιλό νερό
Βάλτε τα συστατικά με λίγο νερό σε ένα μπλέντερ και χτυπήσετε μέχρι να λιώσουν
Προσθέστε και το υπόλοιπο νερό και αφήστε τα σε ένα δοχείο για 24 ώρες
Μετά σουρώστε το και ψεκάστε.

Το ξύδι και οι χρήσεις του

Στοίχημα ότι χρησιμοποιείτε το μπουκάλι ξύδι που έχετε στο σπίτι σας αποκλειστικά για να ραντίσετε τη σαλάτα σας. Το υγρό αυτό ανακαλύφθηκε κατά λάθος, όταν προϊόντα όπως το κρασί, η μπύρα και ο μηλίτης άρχισαν με τον καιρό να αποκτούν μια ξινή γεύση. Γνωρίζατε όμως ότι το ξύδι, ιδιαίτερα το λευκό και εκείνο που προέρχεται από το μηλίτη έχει πάρα πολλές χρήσεις; 

 Ιδού 20 ασυνήθιστες και οικολογικές χρήσεις του ξυδιού που ίσως να μην έχετε σκεφτεί:

1. Κοντίσιονερ για τα μαλλιά 
Αν θέλετε μεταξένια και λαμπερά μαλλιά το ξύδι κάνει θαύματα! Διαλύστε ένα κουτάλι της σούπας ξύδι από μηλίτη σε ένα ποτήρι νερό μαζί με λίγες σταγόνες αιθέριου ελαίου. Απλώστε στα μαλλιά σας και ξεπλύνετε καλά. Τα μαλλιά θα αποκτήσουν αστραφτερό χρώμα και οι κόμποι θα διαλυθούν. Για λίγο χρόνο το κεφάλι σας θα μυρίζει αλλά σύντομα η μυρωδιά θα εξαφανιστεί.

2. Σκοτώνει τα αγριόχορτα και τα ζιζάνια 
Τα ζιζάνια μπορεί να χαλάσουν την εικόνα ενός διαφορετικά αψεγάδιαστου γκαζόν, μποστανιού ή λουλουδόκηπου. Ξεχάστε τα χημικά και χρησιμοποιείστε δυνατό ξύδι υψηλής περιεκτικότητας οξικού οξέος!

3. Αφαιρέστε σημάδια από ιδρώτα στη μασχάλη 
Τα σημάδια από ιδρώτα στη μασχάλη μπορούν να καταστρέψουν την αγαπημένη σας μπλούζα. Τα αποσμητικά κάνουν χειρότερα τα πράγματα στην αντίδρασή τους με τα άλατα του ιδρώτα. Ψεκάστε το λεκέ με δυνατό λευκό ξύδι πριν την πλύση και ο λεκές θα εξαφανιστεί.

4. Μαλακώνει τα υφάσματα 
Μισό ποτήρι λευκού ξυδιού στον κύκλο πλύσης όχι μόνο προστατεύει τα λινά και προστατεύει τα χρώματα, αλλά απομακρύνει και τα απομεινάρια απορρρυπαντικού. Προτείνεται ακόμα ως αντικατάστατο του μαλακτικού – απλά προσθέστε λίγο ξύδι κατά τον κύκλο του ξεπλύματος.

5. Γιατρεύει τον πονόλαιμο 
Πιείτε ή κάντε γαργάρες με λίγο ξύδι από μηλίτη διαλυμένο σε ζεστό νερό. Προσθέστε λίγο μέλι στο μείγμα για να το κάνετε πιο ανεκτό.

6. Εξοντώστε τα μυρμήγκια 
Κυκλοφορούν μικρά οικιακά μυρμήγκια στην κουζίνα σας; Ψεκάστε τα με ένα μείγμα 50-50 νερό-ξύδι και θα απομακρυνθούν. Το ξύδι “σβήνει” επίσης της οσμές των τροφών που τα οδηγούν στην κουζίνα.

7. Ανακουφίστε τους πονεμένους μύες 
Το ξύδι από μηλίτη απορροφά το γαλακτικό οξύ μου συγκεντρώνεται στους μύες μετά την άσκηση και προκαλεί πόνο. Ανακατέψτε λίγες κουταλιές ξύδι σε ένα ποτήρι νερό, μουλιάστε ένα πανί και ακουμπήστε το στις πονεμένες περιοχές για 20 λεπτά.

8. Φρεσκάρετε την ατμόσφαιρα στο σπίτι σας
Μυρίζει τσιγαρίλα, καμμένο φαγητό ή το κατοικίδιό σας: το ζήτημα είναι οι δυσάρεστες μυρωδιές είναι ενοχλητικές. Τα χημικά αποσμητικά απλά καλύπτουν τις δυσάρεστες οσμές και κάνουν τα πράγματα χειρότερα. Το οξικό οξύ του ξυδιού απορροφά τις μυρωδιές, ενώ μπορείτε να το χρησιμοποιήσετε για να καθαρίσετε βρώμικες επιφάνειες.

 9.Αφαιρέστε αυτοκόλλητα 
Ζεστάνετε λίγο λευκό ξύδι και βουτήξτε ένα πανί. Τα αυτοκόλλητα στον προφυλακτήρα του αυτοκινήτου ή στην πόρτα της ντουλάπας αποτελούν παρελθόν.

10. Σταματάει το λόξυγγα 
Οι γιατροί υποστηρίζουν ότι δεν υπάρχουν φάρμακα για το λόξυγγα. Την επόμενη όμως φορά που θα σας πιάσει λόξυγγας δοκιμάστε ένα σφηνάκι ξύδι.

11. Καθαρίστε τις βούρτσες βαφής 
Ξεχάσατε να πλύνετε τις βούρτσες σας και έχουν κοκκαλώσει. Μην τις πετάξετε! Γεμίστε ένα τηγάνι με λευκό ξύδι και φέρτε το σε σημείο βρασμού. Βουτήξτε τις βούρτσες στο ζέον ξύδι μέχρι η μπογιά να διαλυθεί.

12. Διαλύει τη σκουριά 
Το οξικό οξύ στο ξύδι αντιδρά με το οξείδιο του σιδήρου και απομακρύνει τη σκουριά από μικρά μεταλλικά υλικά: βίδες, παξιμάδια κλπ. Βάλτε τα σε ένα σκεύος γεμάτο με ξύδι και ξεπλύνετε καλά.

13. Αντιμετωπίστε τις μυρωδιές από τροφές 
Τα τάπερ σας μπορεί να μυρίζουν έντονα από κάποια φαγητά. Καθαρίστε τα με ένα πανί μουλιασμένο στο ξύδι και οι οσμές θα εξαφανιστούν.

14. Απομακρύνετε τα μεταλλικά άλατα
Τα άλατα από το νερό δημιουργούν μια κρούστα στην καφετιέρα, το βραστήρα και το μπάνιο σας. Δημιουργήστε ένα μείγμα με ζεστό νερό και ξύδι και η καφετιέρα σας θα ξεβουλώσει. Καθαρίστε το μπάνιο σας με ξύδι και τα άλατα θα διαλυθούν.

15. Διορθώστε τα “λάθη” στην κουζίνα 
Έπεσε πολύ κόκκινο πιπέρι στο φαγητό; Προσθέστε λευκό ξύδι ή ξύδι από μηλίτη για να εξουδετερώσετε το “κάψιμο”.

16. Επιμηκύνετε τη ζωή των κομμένων λουλουδιών 
Τα μπουκέτα των λουλουδιών μαραίνονται γρήγορα. Προσθέστε δύο κουταλιές της σούπας ξύδι στο βάζο και τα λουλούδια θα διατηρηθούν λίγο περισσότερο.

17. Καθαρίστε γυαλί, πλαστικό, χρώμια και πατώματα 
Το μαγικό μείγμα 50-50 νερό-ξύδι θα καθαρίσει τις επίμονες βρωμιές στα ράφια, το ψυγείο, τα ποτήρια και τις πορσελάνες σας. Δημιουργήστε μια αλοιφή με την πρόσθεση μαγειρικής σόδας ή αναμείξτε 1/3 λευκό ξύδι, ⅓ καθαρό αλκοόλ, ⅓ νερό και τρεις σταγόνες υγρού πιάτων για ένα φτηνό και οικολογικό καθαριστικό πατωμάτων. Δε συστήνεται σε επιφάνειες από μάρμαρο ή γρανίτη.

18. Αντιμετωπίστε τις μυκητιάσεις 
Μηρμυγκιές, μυκητιάσεις στα δάχτυλα του ποδιού, πιτυρίδα αντιμετωπίζονται με λευκό ξύδι ή ξύδι από μηλίτη. Βάλτε τα πόδια σε ένα μείγμα με ένα μέρος ξύδι σε πέντε μέρη νερό και θα καθαρίσετε.

19. Μαλακώνει και σκοτώνει τα βακτήρια στο κρέας
Θέλετε να μαλακώσετε το κρέας σας; Μαρινάρετε σε ξύδι από μηλίτη και σκοτώστε βακτήρια όπως το E. Coli.

20. Ξεβουλώνει τα λούκια και καθαρίζει τον σκουπιδοφάγο 
Ξεβουλώστε το νεροχύτη σας χωρίς να καταφύγετε στο γνωστό καυστικό και επικίνδυνο χημικό. Ρίξτε μαγειρική σόδα και προσθέστε λευκό ξύδι. Αφήστε το να δράσει για 30 λεπτά και ξεπλύντε με βραστό νερό. Με το ίδιο κόλπο μπορείτε να καθαρίστε τον σκουπιδοφάγο σας. Ειδικότερα αν παγώσετε το ξύδι σε παγάκια θα ακονίσετε ταυτόχρονα και τις λεπίδες του.

Πηγή: www.econews.gr

Φτιάχνω μουσταλευριά

Μουσταλευριά – Σπεσιαλιτέ Κισάμου Χανίων Κρήτης
 • 5 ποτήρια του νερού μούστος
• 1 ποτήρι νερού αλεύρι
• 1 ποτήρι νερού αμύγδαλα χοντροκομμένα
• 1 ποτήρι νερού καρύδια μισοκομμένα
• 1 κουταλιά σούπας στάχτη
• 1 ποτήρι κρασιού σουσάμι
• λίγη κανέλα και γαρίφαλα κοπανισμένα ψιλά

Βράζουμε το μούστο με τη στάχτη. Αφού κρυώσει, τον σουρώνουμε 3-4 φορές ώσπου να καθαρίσει, προσθέτουμε το αλεύρι και βράζουμε 1 ώρα περίπου ανακατεύοντας με ξύλινη κουτάλα. Κατεβάζουμε την κατσαρόλα από τη φωτιά, ρίχνουμε τα αμύγδαλα, τα καρύδια την κανέλα, τα γαρίφαλα και τα ανακατεύουμε καλά. Σερβίρουμε σε μπώλ, αφού πρώτα πασπαλίσουμε τον πάτο με σουσάμι και κατόπιν την επιφάνεια της μουσταλευριάς.
Αλεξία Παπουτσάκη-Δελιανά Κισάμου Χανίων Κρήτης

Μουσταλευριά-Σπεσιαλιτέ Λιδωρικίου Δωρίδας
• 5 κιλά μούστος
• μισό κιλό στάχτη
• 3 φλιτζάνια του τσαγιού σιμιγδάλι
• 1 φλιτζάνι του τσαγιού αλεύρι
• καρύδια
• κανέλα

Κοσκινίζουμε τη στάχτη και τη ρίχνουμε στο μούστο. Ανακατεύουμε καλά το μούστο και τον βάζουμε στη φωτιά, να πάρει βράση. Τον αφήνουμε να σταθεί μια νύχτα, για να κατασταλάξει. Την άλλη μέρα τον στραγγίζουμε και τον περνάμε από διπλό τουλουπάνι. Ανακατεύουμε το σιμιγδάλι και το αλεύρι και προσθέτουμε λίγο μούστο. Ανακατεύουμε το χυλό. Βράζουμε τον υπόλοιπο μούστο 15 λεπτά της ώρας και προσθέτουμε λίγο-λίγο το χυλό, ενώ ανακατεύουμε συνέχεια. Βράζουμε τη μουσταλευριά μέχρι να «δέσει» και τη σερβίρουμε αμέσως σε πιάτα ή πιατέλες. Την πασπαλίζουμε με καρύδια κοπανισμένα, με κανέλα και εάν θέλουμε και με σουσάμι. Τη αφήνουμε μερικές ώρες να κρυώσει, την κόβουμε κομμάτια και την προσφέρουμε.
Ηλίας-Αθανάσιος Χορέβας - Αθήνα  


Μουσταλευριά – Σπεσιαλιτέ Βόλου 
• 1 1/2 κιλό μούστος
• 250 γραμ. νισεστές
• 50 γραμ. σουσάμι
• 200 γραμ. καρυδόψιχα χοντροκοπανισμένη
• λίγη κανέλα

Βάζουμε το μούστο στην κατσαρόλα, ρίχνουμε μέσα το νισεστέ και τοποθετούμε την κατσαρόλα στη φωτιά. Ανακατεύουμε συνέχεια με ξύλινη κουτάλα ώσπου ν’ αρχίσει να δένει. Δύο-τρία λεπτά πριν τον κατεβάσουμε από τη φωτιά, ρίχνουμε κοπανισμένο το σουσάμι, ανακατεύουμε λίγο ακόμα και σβήνουμε τη φωτιά. Μόλις κατεβάσουμε την κατσαρόλα από τη φωτιά σερβίρουμε τη μουσταλευριά σε μπώλ ή σε πιάτα ρηχά και πριν ακόμα κρυώσει, την πασπαλίζουμε με καρύδια και κανέλα. Αφήνουμε να κρυώσει τελείως και σερβίρουμε.
Πολυτίμη Τριανταφυλλοπούλου - Ν. Άγχίαλος Βόλου 

Μουσταλευριά και σουτζούκι-Σπεσιαλιτέ Αττικής
• 2 κιλά μούστος βρασμένος
• μισό κιλό σιμιγδάλι
• μία τσαγιέρα καρύδια
• μία τσαγιέρα αμύγδαλα
• μισό κιλό καρύδια (για το σουτζούκι)

Βάζουμε το μούστο με το σιμιγδάλι στη φωτιά κι ανακατεύουμε συνέχεια. Αφήνουμε να βράσει μέχρι να γίνει μία κρέμα. Πασπαλίζουμε πιατάκια με χοντρο κοπανισμένα καρύδια, σερβίρουμε την κρέμα, ξαναπασπαλίζουμε από πάνω με χοντροκοπανισμένα αμύγδαλα και κανελογαρίφαλα σκόνη και τα βάζουμε στο ψυγείο. Για το σουτζούκι: Ξεφλουδίζουμε τα αμύγδαλα και τα περνάμε σε μία κλωστή (χοντρή). Κάνουμε όσες θέλουμε τέτοιες αρμαθιές. Την ώρα πού βράζει ό μούστος με το σιμιγδάλι, τις βουτάμε μέσα 2-3 φορές και τις κρεμάμε να ξεραθούν. Κόβονται κομματάκια και τρώγονται σαν καραμέλα.
Ευτυχία Κουτρούμπα - Μ. Πεύκο Αττικής

Πηγή: Πατροπαράδοτες Ελληνικές συνταγές

Αγροτικές Εργασίες τον Οκτώβρη

Σπέρνουμε:
Μαρούλια, πράσα, ραδίκια, ρόκα, ζοχούς, αντίδια, καφκαλίθρες, μυρώνια, μαϊντανό, σινάπια, σπανάκι, καρότα, παντζάρια, ραπανάκια.

Εδώ πως σπέρνουμε μαρούλια σε ένα παρτέρι για να τα μεταφυτεύσουμε αργότερα




Φυτεύουμε:
Κρεμμύδια, σκόρδα, μπιζέλια, κουκιά.

Μεταφύτευουμε:
Μάπες, μπρόκολα κουνουπίδια, μαρούλια, αγκινάρες.

Εδώ μερικές φωτογραφίες από τα μαρούλια, μπρόκολα και κουνουπίδια που έσπειρα σε παρτέρια στο μπαλκόνι μου από δικό μου σπόρο.Από το κάθε παρτέρι διαστάσεων 50χ15 εκατοστών μπορούμε να πάρουμε περίπου 20-40 φυτά.

Η μεταφύτευσή τους στο χωράφι χρησιμοποιώντας κομπόστα σε κάθε φυτό
Μεταφύτευσή αγκινάρων


Συγκομιδή:
Καρύδια, ρόδια, ελιές, λεμόνια, λοτούς, κυδώνια, αχλάδια.

Τα καρύδια πρέπει να τα λιάσουμε περίπου 1-2 βδομάδες για να φύγει η υγρασία αλλιώς θα μας χαλάσουν πολύ γρήγορα.
Τους λοτούς του κόβουμε όταν είναι σκληροί ακόμα και τους τρώμε όταν γίνουν.
Τα ρόδια εύκολα διατηρούνται αρκετό καιρό και εκτός ψυγείου σε δροσερό μέρος.
Τα κυδώνια και τα αχλάδια πρέπει να τα μαζεύουμε όταν δεν είναι εντελώς ώριμα. Τα αφήνουμε να ωριμάσουν σπίτι μας και να τα συντηρούμε στο ψυγείο μας αν έχουμε πολλά


Δεντροκομικές εργασίες το μήνα Οκτώβριο
Οι δενδροκομικές εργασίες αρχίζουν να λαμβάνουν περισσότερη ζωηρότητα. Στους οπωροκήπους εκτελείται ένα βαθύ όργωμα ή περιλάκωση των δέντρων, κατά το οποίο γίνεται και η παράχωση του χρησιμοποιούμενου λιπάσματος. Το όργωμα αυτό συντελεί συνάμα και στην καταστροφή των διαφόρων βλαπτικών εντόμων που καταφεύγουν στο έδαφος για διαχείμανση.
Στους ξερούς τόπους γίνονται μεταφυτεύσεις των αειθαλών και των πρωίμων φυλλοβολούντων οπωροφόρων όπως π.χ. των αμυγδαλιών, δαμασκηνιών, κερασιών κλπ. Ενεργούνται καθαρίσματα των δένδρων από τους ξηρούς και τους περιττούς βλαστούς και προπάντων από τους παραμένοντας τυχόν μουμιοποιημένους καρπούς, οι οποίοι περικλείουν συνήθως έντομα και σπόρια διαφόρων παρασίτων
Στα σπορεία και φυτώρια γίνονται οι αναγκαίες προετοιμασίες, εκσκαφές και λιπάνσεις των βραγιών για τις μεταφυτεύσεις των δενδρυλλίων και παραφυάδων. Παράλληλα πρέπει να λαμβάνεται πρόνοια για την έγκαιρο προμήθεια των απαιτούμενων σπόρων. Υπό ευνοϊκές συνθήκες εξακολουθούν επίσης οι ενοφθαλμισμοί των γιγαρτοκάρπων και των καστανιών και σε θερμότερους τόπους και οι εγκεντρισμοί των άγριων αχλαδιών (γκορτσιών) και κερασιών.
Για το σκοπό της καταπολέμησης των διαφόρων εχθρών των δέντρων, την εποχή αυτή, πρέπει να αποξύωνται οι κορμοί και οι κλάδοι αυτών από το χοντρό και ξηρό φλοιό τους, τα δε προκύπτοντα υπολείμματα πρέπει να καίγονται αμέσως. Στη συνέχεια επαλείφονται από τα γυμνά σταυρώματα μέχρι την βάση τους με ασβεστόγαλα από 8-10 οκάδες άσβεστου και 1 οκά θεϊκού χαλκού ή θεϊκού σιδήρου σε 100 οκάδες νερού.
Επίσης, συμπληρωματικός τοποθετούνται χορτοπαγίδες, οι οποίες καίονται βραδύτερα, στις δε κερασιές προσαρμόζονται επί των κορμών κολλητικές ταινίες.
Πηγή: Πλήρης οδηγός του Δενδροκαλλιεργητού-Παράρτημα "Γεωργικού δελτίου" μηνός Ιουλίου 1937

Γενικές εργασίες και φροντίδες
Μαζεύουμε τα φύλλα και τα κλαδιά του εδάφους και τα χρησιμοποιούμε για την παρασκευή κομπόστας.
Κόψιμο και καθαρισμός του εδάφους από καλοκαιρινές καλλιέργειες.
Σκαλίζουμε ελαφρός το έδαφος για την φύτευση λαχανικών.

Πηγή :ftiaxno.gr

Αγροτικές εργασίες τον Σεπτέμβρη

Σπέρνουμε: Μπρόκολα, κουνουπίδια, λάχανα, μαρούλια, καρότα, παντζάρια, ραπανάκια, πράσα, σέλινο, μαϊντανό, άγρια και ήρεμα χόρτα, σπανάκια, σέσκλα, σινάπια, μυρώνια, καυκαλίθρα κ.α.

Φυτεύουμε:
Κρεμμύδια, σκόρδα.

Μεταφυτεύουμε: Μαρούλια, μπρόκολα, κουνουπίδια, λάχανα, πράσα.


Συγκομιδή: Ντομάτες, μελιτζάνες, κολοκύθια, αγγούρια, πιπεριές, μπάμιες, φασόλια, αραποσίτια, βλίτα, αντράκλα, σέλινο, μαϊντανό.

Φρούτα: Αχλάδια, μήλα, ροδάκινα, σύκα, καρύδια, αμύγδαλα, φουντούκια, φιστίκια, κάστανα, ρόδια, σταφύλια, φραγκόσυκα.

Δεντροκομικές εργασίες το μήνα Σεπτέμβριο
Οι δεντροκομικές εργασίες είναι μεν λίγες αλλά επαρκώς σημαντικές. Στους οπωροκήπους γίνονται ελαφρά οργώματα ή σκαλίσματα όλων των δέντρων των οποίων η καρποφορία έχει λήξει, με σκοπό αφενός να ευνοηθεί η βλάστηση και η κατόπιν παράχωση των διαφόρων ζιζανίων και αφ’ ετέρου δε, για να αεριστεί το από τα θερινά ποτίσματα και λοιπές εργασίες, πεπατημένο έδαφος. Συγχρόνως μπορεί επίσης να εκτελείται και η αναγκαία λίπανση, με κοπριά ή χημ. Λιπασμάτων. Όπου όμως αυτή είναι δυσχερής ενδείκνυνται η χλωρά λίπανσης με πυκνή σπορά και εν καιρώ παράχωση ψυχανθών φυτών. Αυτή την εποχή τα ποτίσματα δεν είναι πάντοτε απαραίτητα, εκτός εάν ο καιρός εξακολουθεί θερμός και ξηρός, οπότε κάνουμε 1-2 ποτίσματα, εννοείται κατά τις περιστάσεις και τα είδη των δέντρων.
Στα σπορεία και φυτώρια ενεργούνται εντατικά οι ενοφθαλμισμοί ιδίως των γιγαντόκαρπων, των καστανιών και φιστικιών, καθώς και αυτοί για εξημέρωση των αυτοφυών αγρίων οπωροφόρων.
Εξακολουθεί η καταπολέμηση των διαφόρων ζωικών και φυτικών εχθρών των οπωροφόρων και ιδίως η εξόντωση της σχιζονεύρας της μηλιάς, του καπνότη των πυρηνοκάρπων, της λιπαρίδος των δαμάσκηνων κλπ. δια των γνωστών μέσων.
Πηγή: Πλήρης οδηγός του Δενδροκαλλιεργητού-Παράρτημα "Γεωργικού δελτίου" μηνός Ιουλίου 1937

Βότανα: Μαζεύουμε δεντρολίβανο, αψιθιά, απήγανο, δάφνη, μάραθο και άλλα αρωματικά φυτά για να τα αποξεράνουμε.

Γενικές εργασίες και φροντίδες: Καθαρίζουμε το χωράφι μας από διάφορες καλοκαιρινές καλλιέργειες και το ετοιμάζουμε για τα χειμωνιάτικα κηπευτικά μας. Επιθεωρούμε τακτικά τα φυτά μας για ύπαρξη εχθρών και ασθενειών. Ψεκάζουμε με βιολογικά εντομοκτόνα, θερινό πολτό (όταν οι θερμοκρασίες είναι κάτω από 32 βαθμούς Κελσίου), χαλκό ή θειάφι τις καλλιέργειές μας ανάλογα με τις ανάγκες.

Για σπόρο: Μια από τις πιο σοβαρές και σημαντικές δουλειές το Σεπτέμβριο είναι η συλλογή σπόρων από τα φυτά μας. Μαζεύουμε και ξεραίνουμε σπόρους από τα καλοκαιρινά λαχανικά μας όπως ντομάτες, μελιτζάνες, πιπεριές, κολοκύθια, αλλά και τα καλοκαιρινά αρωματικά φυτά και λουλούδια μας.

Πηγή :ftiaxno.gr

Αγροτικές εργασίες τον Αύγουστο

Σπέρνουμε: Μπρόκολα, κουνουπίδια, λάχανα, μαρούλια, καρότα, παντζάρια, ραπανάκια, πατάτες.

Μεταφυτεύουμε: Αγγούρια, κολοκύθια, μπρόκολα, κουνουπίδια, λάχανα.

Συγκομιδή: Καλαμπόκια, ντομάτες, μελιτζάνες, κολοκύθια, αγγούρια, πιπεριές, φασόλια, μπάμιες, βλίτα, αντράκλα, σέλινο, μαϊντανό, κόλιανδρο.




Φρούτα: Ροδάκινα, αχλάδια, αμύγδαλα, μήλα, σύκα, καρπούζια, πεπόνια.


Δεντροκομικές εργασίες το μήνα Αύγουστο

Οι δενδροκομικές εργασίες γενικώς αποβαίνουν ελάχιστες. Αυτές κυρίως είναι τα ποτίσματα, τα οποία όμως βαθμηδόν πρέπει να λιγοστεύουν για όσα δένδρα έχει τελειώσει η συγκομιδή, ενώ πρέπει να συνεχίζονται τακτικά για αυτά που βρίσκονται σε καρποφορία. Πάντως, κατά την εποχή αυτή πρέπει να αποφεύγεται η απότομος διακοπή ή κατάχρησης των ποτισμάτων, γιατί βλάπτονται τα δέντρα από ανώμαλη διαταραχή της βλαστήσεως, οι δε καρποί συνήθως διαρρηγνύονται (γόμα στα πυρηνόκαρπα και σχίσιμο στα ρόδια, σύκα κλπ.).
Στα σπορεία και φυτώρια συνεχίζονται κανονικά οι καλλιεργητικές εργασίες, ποτίσματα, σκαλίσματα, μονοβεργίσματα κλπ, καθώς και οι εμβολιασμοί επί των πυρηνοκάρπων, γιγαρτοκάρπων και καστανέων. Αυτοί οι εμβολιασμοί εφαρμόζονται και προς εξημέρωση των άγριων αυτοφυών οπωροφόρων δέντρων.
Ενεργείται η καταπολέμησης των παρουσιαζόμενων ασθενειών, όπως είναι ο τίγρης της αχλαδιάς, ο φυτόπτης, ο καπνότης, ο τετράνυχος κλπ. με τα ενδεικνυόμενα μέσα.
Κατά τον Αύγουστο μήνα ωριμάζουν και συγκομίζονται φρούτα διαφόρων ειδών και ποικιλιών, όπως βερίκοκα, δαμάσκηνα, ροδάκινα, αχλάδια, μήλα, αμύγδαλα, σύκα και φουντούκια.

Πηγή: Πλήρης οδηγός του Δενδροκαλλιεργητού-Παράρτημα "Γεωργικού δελτίου" μηνός Ιουλίου 1937

Βότανα: Είναι η εποχή να μαζέψουμε αψιθιά, απήγανο, δάφνη, μέντα, δυόσμο, μαντζουράνα, ρίγανι και άλλα αρωματικά φυτά για να τα αποξεράνουμε.

Γενικές εργασίες και φροντίδες: Επιθεωρούμε τακτικά τα φυτά μας για ύπαρξη εχθρών και ασθενειών. Σκαλίζουμε τα λαχανικά μας και τα λιπάρουμε με φουσκί, κομπόστα ή βιολογικό λίπασμα κατά προτίμηση και εφαρμόζουμε εδαφοκάλυψη. Ψεκάζουμε με βιολογικά εντομοκτόνα, χαλκό ή θειάφι τις καλλιέργειές μας ανάλογα με τις ανάγκες.

Για σπόρο: Μαζεύουμε και ξεραίνουμε σπόρους από τα καλοκαιρινά λαχανικά και φρούτα μας όπως ντομάτες, μελιτζάνες, πιπεριές, κολοκύθια, καρπούζια, καλαμπόκια, πεπόνια και τα αποθηκεύουμε. Το ίδιο κάνουμε με τα αρωματικά φυτά μας όπως πράσα, κρεμμύδια, σέλινο, μαϊντανό, κόλιανδρο κ.α.

Σάββατο 5 Οκτωβρίου 2013

Τα άγρια φαγώσιμα χόρτα της Ελλάδας

Στην Ελληνική ύπαιθρο υπάρχουν πολλά άγρια φαγώσιμα χόρτα. Πολλοί δεν τα γνωρίζουν εκτός από ένα δυο είδη, που ίσως έχουμε ψωνίσει για να φτιάξουν χόρτα ή πίτες. Τα άγρια χόρτα που φυτρώνουν στους αγρούς είναι ιδιαίτερα πλούσια σε βιταμίνη C, φλαβονοειδή, πολυφαινόλες, ω-3 λιπαρά οξέα και σε α-λινολενικό οξύ, συστατικά που συνεισφέρουν σημαντικά στην αντιοξειδωτική ικανότητα του οργανισμού. Θα προσπαθήσω να παρουσιάσω μερικά για την πιο εύκολη αναγνώριση,  αξιοποίηση και χρήση τους στη διατροφή μας.

Αγκινάρα άγρια-Cynara cardunculus
Άλλες ονομασίες: Αγριαγκινάρα, αγκιναράκια, χαρακάκια 
Οικογένεια: Αστεροειδών-Asteraceae
Πολυετές φυτό που φτάνει πάνω από 1 μέτρο ύψος. Βρίσκεται αυτοφυές σε όλες τις θερμές περιοχές της Ελλάδας, σε ακαλλιέργητα μέρη.
Μαζεύονται οι τρυφεροί βλαστοί, τα φύλλα και οι ανθοκεφαλές, την άνοιξη πριν ανθίσουν. Μαγειρεύονται βραστές με άλλα λαχανικά (αλλά πολίτα), αλλά και με κρέας.
Οι μικρές ανθοκεφαλές μαγειρεύονται με αυγά ομελέτα και μπορούν να γίνουν και τουρσί.

Αγριοζοχός-Urospermum picroides
Άλλες ονομασίες: Πικρίθρα, Κουφολάχανο
Οικογένεια: Αστεροειδών-Asteraceae

Ετήσιο φυτό που φτάνει τα 20-50 εκατοστά. Το συναντάμε σχεδόν παντού σε ακαλλιέργητους και καλλιεργημένους τόπους. Το σχήμα τους και οι διαστάσεις των φύλων του δεν είναι σχεδόν ποτέ το ίδιο. Τα φύλλα του είναι σκουροπράσινα οδοντωτά και μακριά με παχύ κόκκινο μίσχο και κεντρικό νεύρο. Μαζεύεται από το Φθινόπωρο μέχρι το τέλος της άνοιξης. Η γεύση των φύλλων είναι λίγο πικρή, τρώγονται ωμά σε σαλάτες, μαγειρεύονται μόνα τους βραστά με μπόλικο λεμόνι ή σε συνδυασμό με αρνί ή κατσίκι. Τέλος χρησιμοποιούνται και σε χορτόπιτες.

Αγριοκαρδαμούδα-Capsella bursa-pastoris
Άλλες ονομασίες: Αγριοκάρδαμο, τζουρκάς, ραγιάς
Οικογένεια: Brassicaceae

Ετήσιο ή διετές φυτό (κοινό ζιζάνιο), που φτάνει περίπου μέχρι τα 40 εκατοστά ύψος. Το συναντάμε σχεδόν παντού σε ακαλλιέργητους και καλλιεργημένους τόπους, σε όλη την Ελλάδα. Τα φύλλα τους τρώγονται βραστά με άλλα χόρτα και χρησιμοποιούνται σε σαλάτες μαζί με τα άνθη τους, για πιπεράτη γεύση.

Αντράκλα-Portulaca Oleracia
Άλλες ονομασίες: Γλιστρίδα, σκλιμίτσα, τρέβα, χοιροβότανο
Οικογένεια: Portulacaceae

Ετήσιο φυτό που φτάνει τα 20 εκατοστά. Το συναντάμε σχεδόν παντού σε ακαλλιέργητους και καλλιεργημένους τόπους. Πολλαπλασιάζεται πολύ εύκολα για αυτό θεωρείτε και ζιζάνιο. Τα φύλλα της είναι σκουρωπά πράσινα, σαρκώδεις και παχιά. Λέγεται ότι αν μασήσεις μερικά φρέσκα φύλλα και τα βάλεις κάτω από τη γλώσσα σου ξεδιψάς. Έχει πολύ βιταμίνη C και σίδηρο και μια διατροφική έρευνα στην Κρήτη έδειξε ότι η κατανάλωσή της, όπως και η τσουκνίδα βοηθάει την καρδιά (είναι το φυτό με τα περισσότερα ω3 λιπαρά).
Μαζεύονται οι τρυφερές κορφές τους από την αρχή του καλοκαιριού μέχρι το φθινόπωρο. Τρώγεται ωμή σαλάτα με λαδόξιδο και κρεμμύδια ή προσθέτετ ε στη ντοματοσαλάτα. Γενικά μπορεί να αντικαταστήσει τα μαρούλια σαν πράσινο λαχανικό. Μαγειρεύεται γιαχνί κατσαρόλας.

Ασφόδελος-Αsphodelus aestivus
Άλλες ονομασίες: Σπερδούκλι, ασπέρδουκλας, ασφεντυλιά, ασκέλα
Οικογένεια: Λειλιϊδών-Liliaceae

Ο ασφόδελος είναι πολυετές βολβώδες φυτό που φτάνει συνήθως ένα μέτρο ύψος (μέχρι 1,5). Τα φύλλα του ξεκινούν όλα από τη βάση του φυτού σχηματίζοντας σχήμα V, έχουν γκριζοπράσινο χρώμα και στην κορυφή τους είναι μυτερά.
Τα άνθη έχουν χρώμα λευκό με καστανοκόκκινες ραβδώσεις στο κέντρο και σχηματίζονται πολλά μαζί στην κορυφή του κεντρικού στελέχους του φυτού. Οι καρποί είναι στρογγυλές κάψουλες. Ανθίζει από Φεβρουάριο μέχρι Ιούνιο.
Οι ρίζες του μοιάζουν σαν δάχτυλο ή καρότο, έχουν χρώμα καφέ και είναι χυμώδεις. Τα φυτά σχηματίζονται από συστάδες λογχωτών φύλλων που μοιάζουν κάπως με τα φύλλα του κρεμμυδιού και φτάνουν μήκος συνήθως τα 50 εκατοστά.
Ο κοινός ασφόδελος συναντάται σε λιβάδια, βοσκότοπους, βραχώδη εδάφη, πεδιάδες, παρυφές των δρόμων, κήπους.
Στην Ελλάδα συναντάμε πέντε είδη. Σύμφωνα με το Θεόφραστο οι κόνδυλοι, οι βλαστοί και τα σπέρματα τρώγονται, ο δε Διοσκουρίδης τις αναφέρει τις ρίζες σαν θεραπευτικές.
Οι ρίζες του φυτού ξεραίνονται και βράζονται σε νερό, παράγοντας μια κολλώδη ουσία που σε μερικές χώρες ανακατεύεται με δημητριακά ή πατάτες για να φτιαχτεί ασφοδελόψωμο.
Στην Ελλάδα, το 1917 κατά τον αποκλεισμό και έπειτα κατά τη γερμανική κατοχή, πολλές οικογένειες κατάφεραν να επιβιώσουν χρησιμοποιώντας για τροφή τα ριζώματα του ασφόδελου.
Κατά καιρούς είχε χρησιμοποιηθεί ως συγκολλητική ουσία, για την παρασκευή αλκοόλ αλλά και ως αλοιφή κατάλληλη για κάθε πληγή.
Ένα είδος κόλας παράγεται από τους βολβούς του ασφοδέλου, οι οποίοι πρώτα ξεραίνονται και μετά αλέθονται. Οι τσαγκάρηδες τους κοπάνιζαν μέσα σε γουδί και έφτιαχναν μία πολύ ισχυρή κόλα, το τσιρίχιν,, ιδανική για τα δέρματα.
Πρόκειται για ένα σπουδαίο μελισσοκομικό φυτό, γιατί ανθίζει από νωρίς και δίνει τροφή στις μέλισσες.
Μαγειρική πρόταση: Σφουγγάτο με ασφόδελους 

Βλίτο–Amaranthus sp.
Άλλες ονομασίες: Βλίστρος, γλίστρος, γλίντρος, βλιταράκι 
Οικογένεια: Amaranthacae
Ετήσιο φυτό που φτάνει τα 80 εκατοστά. Το συναντάμε σχεδόν παντού σε ακαλλιέργητους και καλλιεργημένους τόπους. Αποτελεί μεγάλο ζιζάνιο στις καλλιέργειες γιατί πολλαπλασιάζεται πολύ εύκολα και γρήγορα. Ο σπόρος του μπορεί να φυτρώσει και μετά από δέκα χρόνια. Μαζεύονται οι τρυφερές κορφές τους από αρχή καλοκαιριού μέχρι το φθινόπωρο. Πρέπει να το κλαδεύουμε συχνά για να πετάει από τα πλάγια πριν προλάβει να κάνει σπόρους. Τρώγονται βραστά με ξύδι ή λεμόνι και σε συνδυασμό με σκόρδο ή τσιγαριστά με διάφορα άλλα λαχανικά όπως οι κολοκυθοκορφάδες. Φτιάχνεται μέχρι και γιαχνί με πατάτες και χρησιμοποιείτε και για πίτες μαζί με άλλα χόρτα.

Βολβοί-Mouscari comosum
Άλλες ονομασίες: Κουρκουτσέλια, κρεμμυδούλες, σκυλοκρέμμυδα,ασκορδούλακας, σκορδούλακας, βροβιός 
Οικογένεια: Liliaceae


Πολυετή φυτά που φτάνουν τα 20 εκατοστά. Τα συναντάμε παντού σε χέρσα αλλά και καλλιεργημένα μέρη. Ανθίζουν από Φεβρουαρίου έως Απρίλιο ανάλογα τις περιοχές. Τα βλαστάρια με τα άνθη τους τρώγονται τσιγαριστά σε ομελέτες. Οι βολβοί βράζονται για να ξεπικρίσουν και σερβίρονται με λάδι και ξύδι ή γίνονται καταπληκτικό τουρσί για μεζέ!









  Μαγειρική πρόταση: Κουρκουτσέλια μαγειρεμένα


Σίλυβο το μαριανό-Silybum marianum/Cardus marianus
Άλλες ονομασίες: Γαϊδουράγκαθο, κουφάγκαθο, κάρδος, σίλυβο.
Οικογένεια: Σύνθετα (Compositae).
Συγγενή είδη: Cnicus benedictus-αγιάγκαθο
Διετές ακανθώδες φυτό που φθάνει σε ύψος το 1,5 μέτρο. Τα φύλλα του είναι πράσινα με χαρακτηριστικά άσπρα σημάδια σαν φλέβες και τα λουλούδια του έχουν χρώμα βυσσινί.Είναι φυτό ιθαγενές της Μεσογείου και φυτρώνει σε όλη την νότια Ευρώπη. Είναι αυτοφυές, ευδοκιμεί σε χερσότοπους αλλά και σε καλλιεργημένες εκτάσεις. Προτιμά τα ηλιόλουστα μέρη και τα καλά στραγκιζόμενα εδάφη. Πολλαπλασιάζετε εύκολα από μόνο του με τους σπόρους του και αντέχει μέχρι και τους -15 βαθμούς κελσίου.
H ρίζα και τα φρέσκα νέα φύλλα του τρώγονται ωμά ή μαγειρεμένα αλλά πρέπει πρώτα να αφαιρεθούν οι αιχμηρές άκρες τους, το οποίο είναι αρκετά χρονοβόρο. Τα φύλλα είναι αρκετά παχιά και έχουν ήπια γεύση όταν είναι νέα, αλλά γίνονται πιο πικρά το καλοκαίρι με τη ζέστη. Μαγειρεμένα έχουν γεύση σπανακιού.
Τα κεφάλια του μπορούν να φαγωθούν όπως οι αγκινάρες πριν ανθίσουν, αλλά είναι πολύ πιο μικρά. Οι ξεφλουδισμένοι μίσχοι του τρώγονται ωμοί ή μαγειρεμένοι, είναι εύγευστοι και θρεπτικοί και μπορούν να χρησιμοποιηθούν όπως το σπαράγγι ή το ρεβέντι ή να προστεθούν σε σαλάτες. Τρώγονται καλύτερα την άνοιξη όταν είναι νέοι πριν σκληρύνουν. Οι ψημένοι σπόροι του είναι υποκατάστατο του καφέ.



Ραπανίδα-Raphanus raphanistrum
Άλλες ονομασίες: Άγρια ραπάνια, ραπανίδα, ραπανόβρουβα 
Οικογένεια: Brassicaceae

Ετήσια φυτά που φτάνουν τα 60 εκατοστά Τα συναντάμε σχεδόν παντού σε ακαλλιέργητους και καλλιεργημένους τόπους σαν ζιζάνιο. Τα φύλλα τους είναι πράσινα μακριά.
Τα τρυφερά φρέσκα φύλλα μαζεύονται από το φθινόπωρο μέχρι την άνοιξη.
Μαγειρεύονται βραστά για σαλάτα και τρώγονται με ξύδι ή λεμόνι, ή γίνονται τσιγαριστά με μυρωδικά.

Ζοχός-Sonchus oleraceus
Άλλες ονομασίες: Τσόχος, σφογκός 
Οικογένεια: Αστεροειδών-Asteraceae


Ετήσιο φυτό που φτάνει τα 40-80 εκατοστά. Το συναντάμε σχεδόν παντού σε ακαλλιέργητους και καλλιεργημένους τόπους. Τα φύλλα του είναι ανοιχτοπράσινα οδοντωτά και περιέχουν γαλακτώδη χυμό. Μαζεύεται από τις αρχές του φθινοπώρου μέχρι το τέλος της άνοιξης. Η γεύση τους είναι λίγο γλυκιά και τρώγονται βραστά με μπόλικο λεμόνι και μπαίνουν και σε χορτόπιτες μαζί με άλλα χόρτα και μυρωδικά.

Καλέντουλα-Calendula officinalis
Οικογένεια: Αστεροειδών-Asteraceae

Ετήσιο φυτό που φτάνει τα 50 εκατοστά Τη συναντάμε σχεδόν παντού σε ακαλλιέργητους τόπους. Μαζεύονται τα πέταλα από τα άνθη της, από το χειμώνα έως την άνοιξη που ανθίζει. Χρησιμοποιείτε σε δερματικές παθήσεις και σε φαγητά για να δίνει κίτρινο χρώμα και άρωμα.
Καλόγερος-Erodium cicutarium
Άλλες ονομασίες: Περδικονύχι, χτενάκι, βελονιά, πιρουνάκι
Οικογένεια: Geraniaceae 


Ετήσιο φυτό που φτάνει τα 60 εκατοστά Το συναντάμε σχεδόν παντού σε ακαλλιέργητους και καλλιεργημένους τόπους. Μαζεύεται τρυφερός τον χειμώνα μέχρι την άνοιξη πριν ανθίσει.Χρησιμοποιείτε κυρίως σε πίτες αλλά και σε ομελέτες με λαχανικά.

Κάπαρη-Capparis spinosa
Οικογένεια: Capparaceae

Πολυετές φυτό που φυτρώνει σε όλη την Ελλάδα. Ανθίζει το καλοκαίρι και από αυτή μαζεύονται τα μπουμπούκια της πριν ανθίσουν. Ξεπικρίζονται σε νερό και διατηρούνται σε άλμη ή ξύδι αναλόγως πως τα θέλουμε. Χρησιμοποιείτε σε τουρσιά και σαλάτες.

Καρότο άγριο-Daucus carota
Άλλες ονομασίες: Δαυκί, παστινάκα, χαβούζι, σταφυλινάκι
Οικογένεια: Apiaceae

Διετές φυτό που μπορεί να φτάσει το 1 μέτρο ύψος. Φυτρώνει παντού και είναι εξαπλωμένο σε όλη την Ελλάδα. Τα φύλλα και τα βλαστάρια του βράζονται και τρώγονται μόνα τους ή με άλλα χόρτα, όπως και του ήμερου (είναι και αντικαρκινικά). Χρησιμοποιούνται ακόμα σε χορτόπιτες για να δώσουν άρωμα(μυρίζουν περίπου σαν τον μαϊντανό). Τρώγεται και η ρίζα του, αλλά είναι πιο σκληρή και μικρή από του ήρεμου καρότου.

Καυκαλήθρα-Tordylium apulum
Άλλες ονομασίες: Μοσχολάχανο, καυκαλίδα, αγριοκουτσουνάδα 
Οικογένεια: Apiaceae


Ετήσιο φυτό που φτάνει τα 20 εκατοστά Τη συναντάμε σχεδόν παντού σε ακαλλιέργητους τόπους. Μαζεύονται τα φύλλα και οι τρυφερές κορφές της από το χειμώνα έως την άνοιξη που ανθίζει. Τη χρησιμοποιούμε κυρίως σε πίτες αλλά και σαν μυρωδικό σε φασολάδες και σάλτσες.

Λάπαθο-Rumex sp.
Άλλες ονομασίες: Λάπατο, ξυνολάπατο, ξινήθρα, αγριοσέσκλο 
Οικογένεια: Polygonaceae

Ετήσια φυτά που φτάνουν τα 50 εκατοστά. Τα συναντάμε σχεδόν παντού σε ακαλλιέργητους τόπους. Έχει γύρω στα 5 είδη πολύ διαδεδομένα στην Ελλάδα.
Τα φύλλα του είναι σκουροπράσινα και έχουν μια ελαφριά ξινή γεύση. Μαζεύεται από τις αρχές του φθινοπώρου μέχρι το τέλος την άνοιξη. Μαγειρεύονται βραστά μόνα τους ή με κρέας και χρησιμοποιούνται για χορτόπιτες.

Μάραθος-Foeniculum vulgare
Άλλες ονομασίες: Μάλαθρο, φινόκιο 
Οικογένεια: Apiaceae

Πολυετές φυτό που φτάνει τα δύο μέτρα. Το συναντάμε σχεδόν παντού σε ακαλλιέργητους τόπους. Μαζεύονται τα φρέσκα φύλλα από το χειμώνα έως το τέλος της άνοιξης. Το χρησιμοποιούμε σε λαχανόπιτες αλλά και σαν μυρωδικό σε φρέσκιες σαλάτες και σάλτσες.

Μολόχα-Malva sp.
Άλλες ονομασίες: Μουλούχα, αμπελόχα 
Οικογένεια: Malvaceae
Ετήσιο φυτό που φτάνει τα 90 εκατοστά. Τη συναντάμε σχεδόν παντού σε ακαλλιέργητους τόπους. Μαζεύονται τα φύλλα και οι τρυφερές κορφές της από το χειμώνα έως την άνοιξη που ανθίζει. Τα φύλλα τρώγονται βραστά με άλλα χόρτα, ή γίνονται ντολμαδάκια.

Μπόραγκο-Borago officinalis
Άλλες ονομασίες: Αρμπέτα, πουράντζα 
Οικογένεια: Boraginaceae 

Ετήσιο φυτό που φτάνει τα 40 εκατοστά. Τα συναντάμε παντού σε ακαλλιέργητους αλλά και καλλιεργημένους τόπους. Φυτρώνει από μόνο του στην νότια Ευρώπη. Μπορεί να καλλιεργηθεί σε όλους τους τύπους εδάφους ακόμα και σε γλάστρες. Ανθίζει από την άνοιξη έως το καλοκαίρι. Τα άνθη και τα φύλλα του τρώγονται σε σαλάτες και δίνουν μια δροσερή γεύση απαλή σαν του αγγουριού. Είναι φαρμακευτικό αλλά και μελισσοκομικό φυτό.
Προφυλάξεις: Τα φύλλα του αλλά όχι τα άνθη του, περιέχουν μικρές ποσότητες αλκαλοειδών που μπορούν να βλάψουν το συκώτι αν φαγωθούν σε μεγάλες ποσότητες. Όσοι έχουν προβλήματα συκωτιού θα πρέπει να το αποφεύγουν.

Μυρώνι (Κτενόχορτο της Αφροδίτης)-Scandix pectin veneris
Άλλες ονομασίες: Σκαντζίκι, κτενόχορτο της Αφροδίτης, μυριαλίδα 
Οικογένεια: Apiaceae


Ετήσιο φυτό που φτάνει τα 20 εκατοστά. Το συναντάμε σχεδόν παντού σε ακαλλιέργητους τόπους. Μαζεύονται τα φύλλα από το χειμώνα έως την άνοιξη που ανθίζει. Το χρησιμοποιούμε κυρίως σε πίτες αλλά και σαν μυρωδικό σε φρέσκιες σαλάτες και σάλτσες.

Ξινήθρα- Oxalys acetosella/ Oxalys pes‐caprae (ξινήθρα με διπλά άνθη)
Άλλες ονομασίες: Οξαλίδα 
Οικογένεια: Oxalidaceae
Τη ξινήθρα τη συναντάμε παντού, γιατί εξαπλώνεται πολύ εύκολα και μπορεί να γίνει ενοχλητικό ζιζάνιο. Περιέχει καλιούχο οξαλικό άλας και μπορεί να αποβεί δηλητηριώδης αν φαγωθεί σε μεγάλη ποσότητα. Χρησιμοποιείτε σε σούπες, σάλτσες και χορτόπιτες σε μικρές ποσότητες, για να δώσει ξινή γεύση.
 Χρειάζεται μεγάλη προσοχή να μην επεκταθεί στο χωράφι σας γιατί εξαπλώνεται γρήγορα παντού, εξαφανίζοντας τα άλλα φυτά.

Οβριές-Tamus communis
Άλλες ονομασίες: Αβρωνιά, ομβριά, βεργιά 
Οικογένεια: Dioscoreaceae

Πολυετές αναριχώμενη κλιματίδα που φτάνει τα 4 μέτρα. Τη συναντάμε σχεδόν παντού σε ακαλλιέργητους τόπους και κυρίως κάτω από ακαλλιέργητες ελιές. Μαζεύονται οι τρυφεροί βλαστοί τους, δηλαδή τα νέα βλαστάρια που βγαίνουν από το Μάρτιο μέχρι τον Απρίλιο.
Τα τρυφερά βλαστάρια βράζονται ελαφρώς και τρώγονται με λάδι και ξύδι για ορεκτικό, αλλά γίνονται και τσιγαριστά με κρεμυδάκι. Το ζουμί τους πίνεται και είναι διουρητικό.
Προσοχή! Δηλητηριώδες φυτό που περιέχει μια ουσία ερεθιστική για την επιδερμίδα. 

Παπαρούνα-Papaver rhoeas
Άλλες ονομασίες: Κουτσουνάδα, κοκκινούδα 
Οικογένεια: Papaveraceae
Ετήσιο φυτό που φτάνει τα 30-60 εκατοστά. Τη συναντάμε σχεδόν παντού σε ακαλλιέργητους τόπους. Τα φύλλα της είναι ανοιχτοπράσινα Μαζεύεται ολόκληρη από το χειμώνα έως την άνοιξη πριν ανθίσει.
Τα φύλλα και οι βλαστοί βράζονται και τρώγονται σκέτα ή με άλλα χόρτα. Τι χρησιμοποιούμε ακόμα σε χορτόπιτες μαζί με άλλα μυρωδικά.

Πετρομάρουλο-Lactuca serriola
Άλλες ονομασίες: Αγριομάρουλο 
Οικογένεια: Αστεροειδών-Asteraceae
Διετές φυτό που μπορεί να φτάσει το 1 μέτρο. Φυτρώνει παντού σε όλες τις περιοχές της Ελλάδας. Έχει χοντρό κεντρικό βλαστό με αγκάθια. Οι βλαστοί και τα φύλλα του περιέχουν γαλακτώδη χυμό, ο οποίος είναι ηρεμιστικός και φτιάχνει την διάθεση.
Το ώριμο μεγάλο φυτό είναι ελαφρώς τοξικό. Τα τρυφερά φύλλα του όταν είναι ακόμα μικρό, βράζονται και τρώγονται μόνα τους ή με άλλα χόρτα.

Ραδίκια άγρια-Cichorium intybus
Άλλες ονομασίες: Πικροράδικο, πικραλίδα 
Οικογένεια: Αστεροειδών-Asteraceae

Πολυετή φυτά που φτάνουν ένα μέτρο. Τα συναντάμε σχεδόν παντού σε ακαλλιέργητους τόπους. Μαζεύονται από το φθινόπωρο με τις πρώτες βροχές έως το τέλος της άνοιξης. Βράζονται και τρώγονται με λαδολέμονο ή μαγειρεμένα με κρέας.

Ρόκα (Αζούματο)-Eruca sativa
Άλλες ονομασίες: Αζούματο 
Οικογένεια: Brassicaceae

Ετήσιο φυτό που φτάνει τα 60-80 εκατοστά। Τη συναντάμε σχεδόν παντού σε ακαλλιέργητους και καλλιεργημένους τόπους. Τα φύλλα της είναι πράσινα και ο μίσχος της μακρύς και λευκός. Μαζεύονται τα φύλλα και οι τρυφερές κορφές της όλες τις εποχές του χρόνου. Ανθίζει από άνοιξη μέχρι και το καλοκαίρι. Τα άνθη της προσελκύουν τις μέλισσες. Κόβουμε συχνά τα φύλλα της για να εμποδίσουμε την ανθοφορία. Τρώγεται σκέτη σαν ξιδάτη σαλάτα ή με μαρούλι, λάχανο, ντομάτα.

Σέσκουλο-Beta vulgaris
Άλλες ονομασίες: Σέσκλο, γλυκορίζι 
Οικογένεια: Chenopodiaceae


Πολυετές φυτό που φτάνει μέχρι τα 50-60 εκατοστά. Το συναντάμε σχεδόν παντού σε ακαλλιέργητους και καλλιεργημένους τόπους. Τα φύλλα τους είναι σκουροπράσινα γυαλιστερά και το νεύρο τους λευκό και χοντρό. Καλλιεργείτε και γι αυτό μαζεύεται, άνοιξη και φθινόπωρο. Η γεύση τους είναι γλυκιά και τα τρυφερά φρέσκα φύλλα τους τρώγονται σαλάτα (σαν μαρούλι) μαζί με κρεμμυδάκι ή πράσο, λάδι και ξύδι.
Μαγειρεύονται κοκκινιστά μαζί με μυρωδικά και λαχανικά, μαζί με ρύζι (γίνονται σαν το σπανακόρυζο), και ντολμαδάκια. Φυσικά χρησιμοποιούνται και σε χορτόπιτες μαζί με άλλα χόρτα και μυρωδικά.

Σινάπι-Sinapis alba 
Άλλες ονομασίες: Αγριοσινάπια, σινιάβρη, βρούβες, γλυκόβρουβες 
Οικογένεια: Brassicaceae


Ετήσιο φυτό που φτάνει τα 80 εκατοστά. Το συναντάμε σχεδόν παντού σε ακαλλιέργητους και καλλιεργημένους τόπους. Τα φύλλα του είναι πράσινα ανοιχτά.
Μαζεύονται τα φύλλα το φθινόπωρο έως την άνοιξη.
Τα φρέσκα τρυφερά φύλλα τους τρώγονται βραστά μόνα τους ή με άλλα χόρτα και χρησιμοποιούνται με άλλα χόρτα σε χορτόπιτες.
Καλλιεργείται και για τους σπόρους του. Αλεσμένοι χρησιμεύουν στην παρασκευή μουστάρδας.

Σκόλυμος-Scolymus hispanicus L.
Άλλες ονομασίες: σκολιάμπρι, σκόλιαντρος, σκόλυμος, ασπράγκαθο
Οικογένεια: Αστεροειδών (Asteraceae)
Διετές ή πολυετές φυτό, που μπορεί να φτάσει το 1 μέτρο ύψος. Έχει βαθιά χοντρή ρίζα και χοντρό κεντρικό βλαστό. Τα φύλλα του είναι οδοντωτά και αγκαθωτά. Ανθίζει το καλοκαίρι και το βρίσκουμε παντού σε όλη την Ελλάδα σε ακαλλιέργητα εδάφη σε χαμηλό υψόμετρο.
Τα νέα τρυφερά φύλλα πριν γίνουν ακανθωτά και οι τρυφεροί βλαστοί του μαζεύονται από το χειμώνα έως την άνοιξη. Το φθινόπωρο μαζεύεται η ρίζα και οι σαρκώδες ράχες των φύλλων του.
Τα νέα φύλλα και οι βλαστοί του τρώγονται βραστά μόνα τους ή με άλλα χόρτα.
Οι ρίζες και οι μίσχοι γίνονται σούπες ή μαγειρεύονται με κρέας. Επίσης μπορούν να βραστούν και να γίνουν τουρσί με ξύδι και λάδι.

Σκόρδο άγριο-Allium sativum
Άλλες ονομασίες: Σέσκλο, γλυκορίζι 
Οικογένεια: Chenopodiaceae

Πολυετές φυτό που φτάνει τα 60 εκατοστά. Το συναντάμε σχεδόν παντού σε ακαλλιέργητους τόπους. Μαζεύετε ολόκληρο από το χειμώνα έως το τέλος της άνοιξης. Το χρησιμοποιούμε σε λαχανόπιτες αλλά και σαν μυρωδικό σε φρέσκιες σαλάτες και σάλτσες.

Σπαράγγια άγρια-Asparagus sp.
Άλλες ονομασίες: Σφαράγια, σπαραγγούδι, φρύγανο, κουτσαγρέλια 
Οικογένεια: Liliaceae

Πολυετές φυτά που φτάνουν το ενάμιση μέτρο. Τα συναντάμε σχεδόν παντού σε ακαλλιέργητους τόπους και κυρίως κάτω από ακαλλιέργητες ελιές. Μαζεύονται οι τρυφεροί βλαστοί τους, δηλαδή τα νέα βλαστάρια που βγαίνουν από το Μάρτιο μέχρι τον Απρίλιο.
Τα τρυφερά πρώιμα βλαστάρια τρώγονται και ωμά σαν σαλάτα. Μαγειρεύονται ελαφρώς βρασμένα με λάδι και ξύδι για ορεκτικό και το ζουμί τους πίνεται και είναι διουρητικό. Με τα σπαράγγια γίνονται καταπληκτικές ομελέτες και σάλτσες για μακαρονάδα!

Στρύφνος-Solanum nigrum
Άλλες ονομασίες: Στρύχνος, βρομόχορτο, αγριοντοματιά 
Οικογένεια: Σολανίδη-Solanaceae


Ετήσιο φυτό που φτάνει τα 60 εκατοστά. Το συναντάμε σχεδόν παντού σε ακαλλιέργητους τόπους. Το φυτό κυρίως στους καρπούς του περιέχει σολανίνη που είναι τοξική, αλλά με το βράσιμο γίνετε ακίνδυνη.Μαζεύονται οι τρυφερές κορφές του όλο το καλοκαίρι. Το χρησιμοποιούμε κυρίως μαζί με βραστά τσιγαριστά λαχανικά, όπως τα βλίτα, τα φασόλια και τα κολοκυθάκια.

Ταράξακον το φαρμακευτικόν-Taraxacum officinalis
Άλλες ονομασίες: Αγριοράδικο, πικραλίδα, αγριομάρουλο
Οικογένεια: Αστεροειδών-Asteraceae


Πολυετές αυτοφυές φυτό που φυτρώνει σε όλο τον κόσμο και φτάνει τα 25 εκατοστά ύψος. Το συναντάμε σε ακαλλιέργητους τόπους και σε χωράφια σαν ζιζάνιο. Πολλαπλασιάζετε εύκολα από τους σπόρους του την άνοιξη. Τα φύλλα του είναι οδοντωτά, ανόμοια μεταξύ τους και μικρότερα από το κοινό ραδίκι cichorium. Τα άνθη του ξεπετάγονται από μικρούς βλαστούς από τη βάση του φυτού είναι μικρά, οδοντωτά και έχουν χρυσαφένιο χρώμα. Τα αγριοράδικα μαζεύονται από τον χειμώνα μέχρι την άνοιξη και τρώγονται ωμά σε σαλάτες ή βραστά, σκέτα ή με κρέας . Ακόμη τα φύλλα του μπορούν να χρησιμοποιηθούν σε λαχανόπιτες μαζί με άλλα χόρτα.
Τέλος το taraxacum είναι ισχυρό διουρητικό και μειώνει την ποσότητα των υγρών μέσα στο σώμα, αλλά αντίθετα με τα άλλα διουρητικά που προκαλούν απώλεια καλίου, τα φύλλα του περιέχουν μεγάλες ποσότητες καλίου που τις παρέχουν στον οργανισμό. Η ρίζα και τα φύλλα του χρησιμοποιούνται για την πρόληψη αλλά και την καταπολέμηση της πέτρας στη χολή.

Τσουκνίδα-Urtica dioica
Άλλες ονομασίες: Αγκινίδα, κνίθα, τσούχνα
Οικογένεια:
 Urticaceae

Ετήσιο φυτό που μπορεί να φτάσει πάνω από ένα μέτρο. Τη συναντάμε σχεδόν παντού σε ακαλλιέργητους και καλλιεργημένους τόπους. Μαζεύονται τα νέα φρέσκα φύλλα από το φθινόπωρο μέχρι την άνοιξη πριν ανθίσει.
Τα φρέσκα φύλλα της τρώγονται βραστά σαλάτα ή τσιγαριστά με άλλα μυρωδικά.
Με τα φύλλα της και άλλα μυρωδικά φτιάχνονται καταπληκτικές τσουκνιδόπιτες!

Χηροβότανο-Helminthotheca echioides (L.) Holub(=Picris echioides)
Άλλες ονομασίες: Μυρμηγκοβότανο, χοιρομουρίδα
Οικογένεια: Αστεροειδών-Asteraceae


Ετήσιο ή διετές φυτό που φτάνει τα 30-60 εκατοστά.
Το συναντάμε σχεδόν παντού σε ακαλλιέργητους και καλλιεργημένους τόπους. Πολλαπλασιάζεται πολύ εύκολα. Τα φύλλα του είναι σκούρα πράσινα και χνουδωτά, καλυμμένα με τρίχες. Τα κατώτερα φύλλα του είναι οδοντωτά και τα ανώτερα επιφυή. Το επάνω μέρος των φύλλων είναι γεμάτα με λευκές φλύκταινες (φουσκίτσες). Οι χήρες λέγεται, του έχουν μεγαλύτερη αδυναμία, από αυτό και το όνομά του.Τα νεαρά φυτά του μαζεύονται από το φθινόπωρο μέχρι την άνοιξη. Τρώγονται βραστά σκέτα με λαδολέμονο ή σε συνδυασμό με άλλα χόρτα.

Πηγή :ftiaxno.gr